در حال حاضر، یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش‌روی آموزش عالی کشور مسئله بیکاری دانش‌آموختگان دانشگاهی است. این مسئله کم و بیش گریبان‌گیر همه رشته‌های دانشگاهی و از جمله رشته‌های زیرمجموعه علوم تربیتی است. در سال‌های اخیر، رویکردی برای مواجهه با این چالش عمده معرفی شده است و آن کارآفرینی آموزشی است. کارآفرینی روشی نوینی برای سازندگی، ایجاد کسب‌وکار، خلاقیت، نوآوری و توسعه پایدار ملی است که توجه ویژه دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی را به خود معطوف داشته است (لطف‌الله‌زاده و عاقلی، 1393). تجارب کشورهای مختلف نشان می‌دهد که این الگو می‌تواند در حوزه‌های مختلف علوم از جمله علوم رفتاری و علوم تربیتی تأثیرات مثبتی بر توسعه علمی و اقتصادی داشته باشد (هس ، 2006). کارآفرینی آموزشی رویکردی نوین در حوزه فعالیت‌های آموزشی است که می‌تواند یک ارزش افزوده قابل توجه برای نظام آموزشی فراهم نماید. امروزه که فعالیت‌های آموزشی به سمت و سوی خودکارفرمایی و خود اشتغالی پیش می‌رود، کارآفرینی آموزشی و کارآفرینان آموزشی نقش کلیدی در روند توسعه و پیشرفت اقتصاد آموزش ایفا می‌کنند. همچنین، کارآفرینی آموزشی با ایجاد فرصت‌های شغلی آموزشی و تولید ثروت و بهبود شرایط اقتصادی پیش‌زمینه‌ای اساسی برای ارتقای سطح آموزشی و تربیتی جامعه فراهم می‌آورد.

کلمات کلیدی