جاشیر (Prangos spp.) گیاهی دارویی و بومی برخی نواحی ایران است که در طب سنتی در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد. این تحقیق به منظور بررسی محتوای فنل و فعالیت آنتی اکسیدانی اندام های هوایی در مرحله گلدهی از 80 جمعیت متعلق به هفت گونه P. hausslmechtii، P. lophoptera، P. corymbosa، P. uloptera، P. acaulis، P. platychloena و P. ferulacea در بهار و تابستان 1397 در شش استان لرستان، اصفهان، فارس، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد و چهار محال و بختیاری به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. بعد از تهیه عصاره متانولی اندام هوایی به روش خیساندن، فنل کل و فعالیت ضداکسیدانی عصاره به ترتیب به روش فولین سیکالتو و دی فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از تجزیه واریانس و برای مقایسه میانگین ها از آزمون دانکن استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین جمعیت ها و گونه های مختلف جنس جاشیر به لحاظ میزان فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانتی تفاوت وجود دارد. میزان فنل کل عصاره متانولی اندام هوایی 80 جمعیت متعلق به هفت گونه جنس جاشیر بین 59/17 تا 76/1 میلی گرم گالیک اسید در گرم عصاره و ظرفیت ضداکسیدانی آن ها بین 77/61 تا 2/96 درصد متغیر بود. بیشترین میزان فنل کل و نیز فعالیت ضداکسیدانی در عصاره اندام های هوایی جنس جاشیر متعلق به جمعیت های 5 (از گونه P. acaulis) و 48 (از گونه P. platychloena) و کمترین میزان در جمعیت های 80 (از گونه P. platychloena) و 36 (از گونه P. platychloena) مشاهده شد. در بین هفت گونه جنس جاشیر بیشترین میزان فنل کل و فعالیت ضداکسیدانی در گونه های P. uloptera و P. acaulis یافت شد. با توجه به خاصیت بالای آنتی‌اکسیدانی گیاهان جنس جاشیر و همچنین به‌دلیل خطرات سرطان‌زایی آنتی‌اکسیدان‌های مصنوعی پیشنهاد می‌گردد گونه های مختلف این جنس مخصوصاً گونه های P. uloptera و P. acaulis به‌عنوان جایگزینی مناسب بجای مواد نگه‌دارنده استفاده شوند. بطوری که می‌توان از آن‌ها به‌عنوان منابع غنی و در دسترس، در صنایع غذایی و داروسازی استفاده کرد.

کلمات کلیدی