در طول بیش از سه دهه محققان به شناسایی عوامل مختلف موثر بر امنیت غذایی اعم از کشت محصولات غیر غذایی (سوخت زیستی)، مدیریت آب، تخریب محیط‌زیست، بازار نیروی کار، جهانی سازی و ... مبادرت ورزیده‌اند. در دهه اخیر با گسترش مطالعات در سطح خانوار و با هدف ارزیابی برنامه‌های موثر بر امنیت غذایی خانوار در کشورهای در حال توسعه افریقایی و آسیایی استفاده از PSM و شاخص‌های امنیت غذایی با قابلیت تحلیل اقتصادی افزایش یافته است. چرا که شاخص‌های رایج بهداشت و سلامت فاقد قابلیت تحلیل اقتصادی هستند. از این‌رو انباشت مطالعات با روش‌شناسی PSM منبع اطلاعاتی مناسبی برای بررسی تغییر وضعیت امنیت غذایی تحت برنامه‌های اجرا شده در خانوارهای هدف فراهم می‌کند. این مطالعه با بهره‌گیری از الگوی فرا رگرسیون فضایی در صدد پاسخ به سوالاتی از قبیل تغییر وضعیت امنیت غذایی خانوارها در کشورهای در حال توسعه افریقایی و آسیایی در طول یک دهه گذشته، تاثیر تعدیلات روش‌شناسی PSM بر یافته‌های محققان در حوزه امنیت غذایی و سرانجام تاثیر برنامه‌های اجرا شده بر امنیت غذایی خانوار برآمده است. یافته‌ها نشان می‌دهد در حالت کلی در طول زمان مورد بررسی سطح امنیت غذایی خانوارهای تحت برنامه (اقدام سیاستی) با سایر خانوارها همگرا شده است. همچنین برنامه‌های کمک غذایی و مداخلات هدفمند در حوزه کشاورزی و توسعه روستایی مانند استفاده از بذر اصلاح شده به افزایش سطح همگرایی منجر می‌شود؛ در حالی که برنامه‌های از نوع تامین مالی فاقد این قابلیت هستند. از طرف دیگر استفاده از شاخص امنیت غذایی به عنوان شاخص موازی با سایر شاخص‌ها به کاهش سطح همگرایی می‌انجامد.

کلمات کلیدی