امروزه تاکید بر مدیریت ریسک و انجام اقدامات پیشگیرانه به عنوان اساسی ترین رویکرد در ادبیات مدیریت بحران مطرح می باشد. اما تحقق این فرایند به ویژه در جوامع روستایی و جلب تمایل جوامع محلی به انجام اقدامات پیشگیرانه تحت الشعاع عوامل و موانع بسیاری قرار دارد که سطح انتظارات جوامع محلی از دولت برای مدیریت بحران و اثرات آن یکی از مهمترین این عوامل است. لذا در پژوهش حاضر به تحلیل تاثیر انتظارات از دولت بر میزان تمایل جوامع محلی به اقدامات پیشگیرانه در برابر مخاطرات طبیعی با روش توصیفی- پیمایشی و با ابزار پرسشنامه پرداخته شده است. به منظور سنجش هدف و تحلیل داده ها از آزمون‌های تی تک نمونه ای، همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون خطی و آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده و تحلیل شده است. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت کاربردی و از لحاظ نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده، در منطقه مورد مطالعه میزان تمایل روستاییان به اقدامات پیشگیرانه پایین تر از سطح متوسط می باشد. در حالی که سطح انتظارات مردم از دولت در برابر مخاطرات طبیعی بسیار بالاست. همچنین ضمن تائید ارتباط بین این دو متغیر، تاثیرگذاری متغیر انتظارات روستاییان از دولت را بر عدم تمایل جوامع محلی به اقدامات پیشگیرانه در برابر مخاطرات طبیعی با میزان ضریب 38 درصد تبیین و تایید می شود. از سویی بر اساس نتایج بدست آمده، تمایل به اقدامات پیشگیرانه در بین روستاییانی که واکنش ترجیحی آنها در برابر مخاطرات، بر اساس مستندات و آرشیو تجربه آنهامی باشد، بیشتر از سایر روستاییان می باشد.

کلمات کلیدی