یک پرنده بدون سرنشین برای انجام‌ عملیات مختلف نیازمند بیشینه بودن نیروی پیشرانش ملخ و درعین‌حال کمینه بودن نیروی پسا است. عملکرد این وسیله پرنده تحت تأثیر اسپینر ملخ نیز می‌باشد که با تحلیل صحیح از شکل آیرودینامیکی اسپینر، می‌توان عملکرد ملخ و پرنده را بهبود بخشید . در این تحقیق، طراحی آیرودینامیکی اسپینر و پارامترهای هندسی تأثیرگذار بر عملکرد پرنده مورد مطالعه قرار می‌گیرد. هدف نهایی، استفاده از اسپینر بهینه‌شده برای هواپیمای بدون سرنشین با ملخ دو پره‌ای است. فلذا در ابتدا شناخت و بررسی تأثیر هندسه اسپینر بر عملکرد آیرودینامیکی ملخ هول‌دهنده مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس با شبیه‌سازی عددی بر پایه دینامیک سیالات محاسباتی بر وجود یا عدم وجود اسپینر مقایسه می‌شود. شبیه‌سازی عددی انجام‌شده در حالت گذرا و با در نظر گرفتن آشفتگی جریان به صورت سه‌بعدی انجام‌شده و به منظور اعتبارسنجی حل عددی نیز نتایج حاصله با نتایج منتشرشده مقایسه می‌شود. انگیزه پژوهش پیش‌رو ، بهبود پنج متغیر طراحی l_1 (شعاع صفحه‌ی مبنای اسپینر)، l_2 (طول مبنای اسپینر)، l_g (فاصله خالی میان اسپینر و کویلینگ)، θ_1 (زاویه شیب مبنای اسپینر) وθ_2 (زاویه شیب کلاهک اسپینر) اسپینر ملخ هول‌دهنده و ارائه راهکارهایی برای انتخاب اسپینر مناسب توسط روشی کارآمد همچون تاگوچی است. این روند به‌گونه‌ای پیگیری شده است تا بازدهی مطلوبی برای ملخ حاصل گردد. در انتها، اسپینر بهینه با عملکرد بالاتر بدست آمده به طوری که منجر به افزایش بازده پیشرانش پرنده و کاهش نیروی پسای شده است.

کلمات کلیدی