داده‌های دیده‌بانی شده در ایستگاه‌های هواشناسی زیربنای گستره وسیعی از برنامه‌های اجرایی و مطالعات کاربردی در علوم مختلف می‌باشد و استفاده از این داده‌ها در مطالعات و برنامه‌ریزی‌ها بدون اطمینان از صحت و دقت آن‌ها می‌تواند منجر به نوعی عدم قطعیت در نتایج به‌دست‌آ‌مده شود. یکی از اشکالاتی که در سازمان هواشناسی و سایر ارگان های تحقیقاتی مرتبط وجود دارد عدم مستندسازی اشکالات در سامانه دیده‌بانی‌های جوی است. به نحوی که بر اساس مطالعات نگارندگان تا کنون تجربه‌ای از مستندسازی این اشکالات، در منابع داخلی و خارجی مشاهده نشد. بنابراین در این مقاله سعی شده است تا ضمن بررسی مسائل و مشکلات، در سامانه دیده‌بانی و پایش داده‌های جوی سازمان هواشناسی کشور، نسبت به مستندسازی این اشکالات با رویکرد آسیب‌شناسانه اقدام شود. در این پژوهش فرآیند تولید، اندازه گیری، ثبت و آماده سازی داده ها در ایستگاه های هواشناسی کشور بررسی شد و ایستگاه های هواشناسی استان خراسان رضوی به عنوان نمونه انتخاب و به طور میدانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش ضمن بررسی منابع و اسناد بالادستی سازمان هواشناسی کشور و سازمان جهانی هواشناسی، از روش هایی نظیر بررسی های میدانی، مطالعات موردی و روش هایی نظیر توزیع پرسش‌نامه و مصاحبه با افراد صاحب نظر و خبره، برای به دست آوردن اطلاعات و مستندسازی اشکالاتی که در این فرآیند وجود داشت استفاده شد. عمده اشکالاتی که صحت داده‌ها را تحت تأثیر قرار داده و می‌تواند سبب بروز عدم قطعیت‌هایی در نتایج به دست‌آمده حاصل از مطالعات شود، را می‌توان در مسائل مربوط به نیروی انسانی، مسائل مرتبط با ایستگاه‌ها، مسائل مربوط به تجهیزات و ادوات ،مسائل مدیریتی، و همچنین مسائل مالی و تحریم‌ها خلاصه نمود

کلمات کلیدی