مهمترین ویژگی بحران ها در سیستم بین المللی موجود، سیالیت، نوپدیدگی و ورود متغیرهای نوین ناشی از قرار گرفتن سیستم در وضعیت گذار قدرت بین امریکا و چین برای کسب هژمونی جهانی است که به دلیل وجود نظم نامتقارن به بازتولید بحران های بیشتر و در نتیجه بازی راهبردی چندسطحی میان قدرت مسلط و چالشگر انجامیده است. مهمترین علت بحران افغانستان، تغییر جغرافیای سنتی منازعه از این منطقه به هند وپاسیفک برای رویارویی امریکا با قدرت نوظهور چین است. این تغییر راهبرد امریکا به دلیل عدم تحقق فرایند دولت-ملت سازی به قدرت یابی مجدد طالبان و بحران افغانستان انجامیده که به نوبه خود تشدید بی ثباتی منطقه ای و بحران های امنیتی برای کشورهای همسایه به ویژه محور چین، روسیه، ایران را به همراه داشته است. پژوهش حاضر درصدد است تا به بررسی علل و پیامدهای خروج ناگهانی امریکا و ائتلاف بین المللی از افغانستان بر ساختار ژئوپلیتیک منطقه و راهبردهای منطقه ای چین بپردازد. یافته های تحقیق نشان می دهد خروج امریکا از این منطقه با دستکاری در دینامیک های ژئوپلیتیک آن به نظمی فاقد معیار منجر شده است که چین اراده و توان پر کردن آن خلأ را ندارد اما با تکیه بر قدرت ساختاری خود قادر خواهد از فرصت های پیش رو در کنار چالش های آن بهره برد.

کلمات کلیدی