به‌منظور بررسی اثر کودهای آلی و ماده افزودنی هیدرومکس بر ماندگاری علف‌کش نیکوسولفورون در خاک، آزمایشی با استفاده از روش زیست‌سنجی در سال‌ 95-1394 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل و در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرا بود که تیمارهای آزمایش شامل کاربرد کودهای آلی و زیستی در چهار سطح کود گاوی، ورمی‌کمپوست، مایکوریزا و شاهد بدون کاربرد کود آلی، مقادیر کاربرد علف‌کش نیکوسولفورون (40 و 80 گرم ماده مؤثره در هکتار) و کاربرد و عدم کاربرد ماده افزودنی هیدرومکس بودند. برای تعیین مقدار نیکوسولفورون در خاک، در فواصل زمانی صفر، دو، پنج، هشت، 16، 30، 60 و 90 روز پس از سمپاشی از عمق صفر تا 15 سانتی متری خاک نمونه گیری انجام و پس از انتقال به گلخانه، با استفاده از گیاه محک شاهی با آزمون زیست‌سنجی، مقدار باقیمانده علف‌کش تعیین شد. نتایج نشان دادند که با افزایش مقدار نیکوسولفورون، سرعت تجزیه علف‌کش، کاهش و مقدار پسماند آن در خاک، افزایش یافت. کاربرد هیدرومکس، باعث کاهش سرعت تجزیه علف‌کش و افزایش نیمه عمر آن شد. همچنین کاربرد ماده افزودنی با مقادیر کاهش‌یافته علف‌کش، سبب کاهش باقیمانده علف‌کش شد. بیشترین سرعت تجزیه (071/0 میکروگرم در کیلوگرم خاک در روز) و کمترین نیمه عمر نیکوسولفورون (76/9 روز)، در تیمار کاربرد کود گاوی و کاربرد نیکوسولفورون به مقدار 40 گرم ماده موثره در هکتار به همراه هیدرومکس مشاهده شد.بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، کاربرد کودهای آلی و زیستی به همراه مقادیر کاهش‌یافته نیکوسولفورون و ماده افرودنی هیدرومکس قادر هستند ماندگاری آن را در خاک کاهش دهند.

کلمات کلیدی