زمینه و هدف: نیاز ذاتی برای تعلق داشتن، اثرات چندگانه و ماندگاری بر الگوهای هیجانی، پردازش‌های شناختی و عملکرد بهینه روان‌شناختی افراد داشته و سطوح پایین آن، با بیماری روانی و جسمانی در ارتباط است. نظریه بین فردی-روانشناختی رفتار خودکشی، عدم ارضای نیازهای بین فردی را زمینه ساز خودکشی افراد می‌داند. هدف از پژوهش حاضر بررسی ساختار عاملی و شاخص‌های سوال پاسخ پرسشنامه نیازهای بین فردی (INQ-10) در نمونه‌ای غیر بالینی از دانشجویان بود. مواد و روش‌ها: در یک طرح توصیفی و اعتباریابی آزمون، طی دو مطالعه 216 و 226 نفر از دانشجویان دوره کارشناسی در دانشگاه فردوسی مشهد به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها با پرسشنامه نیازهای بین فردی (INQ-10) و مقیاس ارضای نیازهای بنیادین در روابط (BNS-RS) صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با بررسی همسانی درونی، روایی عاملی اکتشافی، تأییدی و واگرا، پارامترهای تمیز و آستانه و منحنی‌های آگاهی سوال و آزمون انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که پرسشنامه نیازهای بین فردی(INQ-10)، ساختاری دو عاملی با واریانس تبیین شده 10/74 درصد دارد. تحلیل عاملی تأییدی نیز به تأیید رسید. مقیاس از پایایی سازه مناسبی برخوردار بود. روایی واگرای پرسشنامه در ارتباط با نیازهای بنیادین روانشناختی در روابطبه تأیید رسید (01/0≥P). بر حسب جنسیت تفاوت معناداری به دست نیامد (05/0

کلمات کلیدی