هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی بدنی بر بهبود و ارتقاء سطح بازداری و توجه دانشآموزان ابتدایی انجام شده است. روش : طرح پژوهش از نوع شب هآزمایشی همراه با پی شآزمون، پ سآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آم اری پژوهش شامل دانش آموزان ابتدای ی 4 مدرسه دولتی )دو پسران ه - دو دخترانه( در ناحیه 6 شهر مشهد بود که در سال تحصیلی 98 - 1397 مشغول به تحصیل بودند. 44 نفر از دان شآموزان به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه ) 12 نفر پسر و 10 نفر دختر در گروه آزمایش، 11 نفر پسر و 11 نفر دختر در گروه کنترل( به صورت تصادفی قرار گرفتند. دور هی روا ندرمانی بدنی برای گروه آزمایش در 36 جلسه 60 دقیق های به مدت 3 ماه ارائه گردید و در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. ابزارهای سنجش مورد استفاده در این پژوهش آزمو نه ای رایان های کلم ه- رنگ استرو پ (word-color Stroop) و عملکرد پیوسته (CPT) بود. داد هها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری و t مستقل و به کمک نر مافزار SPSS-23 تجزیه و تحلیل شدند. یافت هها: نتایج نشان داد که دانشآموزان گروه آزمایش در مؤلفههای آزمونهای رایانهای استروپ و عملکرد پیوسته، نسبت به گروه کنترل به شکل معناداری عملکرد بهتری داشتهاند ) 05 / 0p< (. یافتهها حاکی از آن است که روان درمانی بدنی روشی مؤثر برای بهبود و ارتقاء سطح بازداری و توجه دانشآموزان ابتدایی است.

کلمات کلیدی