به منظور بررسی اثر محلول پاشی پوترسین بر بیومس اندام هوایی، خصوصیات فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی ریحان رقم ژنو (Ocimum basilicum L. cv. Genove) تحت تنش شوری، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح شوری آب آبیاری (0 ، 40، 80 و 120 میلی‏مولار کلرید سدیم) و 3 سطح محلول پاشی پوترسین (0، 1 و 2 میلی‏مولار) در 3 تکرار بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر متقابل شوری و پوترسین بر همه صفات مورد مطالعه معنی دار شد. مقایسه میانگین داده‏ها نشان داد که بیشترین بیومس اندام هوایی و شاخص سبزینگی در تیمار بدون شوری و کاربرد 2 میلی‏مولار پوترسین مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان کربوهیدرات محلول، فنل کل، پرولین، پروتئین محلول، نشت الکترولیت، فعالیت آنزیم های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز در بالاترین سطح تنش شوری (120 میلی مولار) و عدم کاربرد پوترسین ثبت گردید. بنابراین، در شرایط تنش شوری کاربرد پوترسین به ویژه در غلظت 2 میلی مولار در تمامی سطوح تنش شوری موجب بهبود اثرات مضر شوری گردید.

کلمات کلیدی