محدوده بوژان در شمال‌شرق ایران در امتدادسلسله جبال البرز قرار گرفته و بخشی از زون ساختاری بینالود محسوب می‌گردد. زمین شناسی منطقه متشکل از گدازه‌های آندزیتی، تراکیتی، بازالتی و آندزی بازالتی می‌باشد که همراه با توده‌های عمیق، نیمه‌عمیق و آذرآواری است و متحمل دگرسانی پروپیلیتیک نیز شده‌اند. کانی‌سازی عمدتاٌ همراه رگچه‌های سیلیسی و کربناتی رخ داده است و دارای انواع بافت پرکننده فضاهای خالی، کلوفورم، برشی هستند. کالکوپیریت مهمترین و فراوانترین کانی سولفیدی است که به صورت اولیه درون این رگچه‌ها حضور دارد. مطالعات سیالات درگیر بر روی رگچه‌های سیلیسی و کربناتی نشان‌دهنده‌ی حضور سیالات اولیه دوفازی غنی از مایع است که دارای شوری 61/10 تا 67/14درصد نمک طعام و دمای همگن‌شدن حدود 195 تا 262 درجه سانتیگراد است. همچنین کاهش دما و سردشدن مهمترین عامل در ته‌نشینی فلزات همراه سیال کانسارساز در منطقه اکتشافی بوژان است. به طور کلی، کانی‌سازی در منطقه اکتشافی بوژان دارای روند رگه-رگچه‌ای است که منطبق با شکستگیهای موجود است. بر طبق بررسی‌های صحرایی، کانی‌شناختی، ساخت و بافت، مطالعه سیالات درگیر منطقه اکتشافی بوژان در زمره سیستم‌های رگه‌ای اپی‌ترمال قرار می گیرد.

کلمات کلیدی