عنوان : ( کنش های اجرایی و فرا ظرفیت های شغلی در دانشجویان مبتلا و غیر مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی )
نویسندگان: حمید دررودی , علی مشهدی , سیدعلی کیمیایی , حسین کارشکی ,چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کنش های اجرایی با انطباق پذیری شغلی و استخدام پذیری -به مثابه فراظرفیت های شغلی- و مقایسه این روابط در دانشجویان غیر مبتلا و مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی می باشد. به علاوه تعیین اندازه های اثر مربوط به این تفاوت ها و اولویت بندی کنش های اجرایی از لحاظ تاثیر بر این فراظرفیت ها نیز مورد توجه پژوهش حاضر است. روش: پژوهش حاضر پژوهشی است همبستگی که جامعه مورد مطالعه آن شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه بجنورد در سال های تحصیلی 98 تا 1400 می باشد. از این دانشجویان تعداد 138 دانشجو مبتلا به ADHD با روش های تشخیصی چندگانه -شامل مقیاس ها و مصاحبه تشخیصی- و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. به علاوه 229 دانشجوی غیر مبتلا نیز با همین روش نمونه گیری انتخاب شدند. به منظور تشخیص مبتلایان به اختلال ADHD و جمع آوری اطلاعات پژوهش از مقیاس درجه بندی اختلال ADHD بزرگسالان بارکلی ، مقیاس نارسایی ها در کنش وری اجرایی بارکلی، فرم مصاحبه تشخیصی برای اختلال ADHD بزرگسالی موسوم به ACE+، مقیاس انطباق پذیری شغلی ساویکاس و مقیاس قابلیت استخدام خود ادراکی/ بلند پروازی راسویل و همکاران استفاده گردید. یافته ها: بطور کلی نتایج نشان داد که در دانشجویان غیر مبتلا، روابط منفی و معناداری بین همه ابعاد نارسایی در کنش های اجرایی با انطباق پذیری شغلی – به جز خود کنترلی- و استخدام پذیری، وجود دارد (01/0، 05/0>p). در گروه دانشجویان مبتلا به ADHD، نیز روابط منفی و معناداری بین همه ابعاد نارسایی در کنش های اجرایی با انطباق پذیری شغلی و استخدام پذیری، وجود داشت(01/0>p). همچنین مقایسه ضرایب همبستگی در دو گروه نشان داد که همبستگی بین انطباق پذیری شغلی با ابعاد نارسایی در کنش های اجرایی در گروه دانشجویان مبتلا به ADHD از لحاظ آماری قوی تر از گروه دانشجویان غیر مبتلا می باشد(01/0>p). اندازه های اثر محاسبه شده نیز این تفاوت را تایید می نمایند. در خصوص استخدام پذیری نیز ضرایب همبستگی همه ابعاد به جز خود- تنظیمی هیجان در گروه دانشجویان مبتلا به ADHD قوی تر بود(01/0>p). و اندازه های اثر نیز این تفاوت را تایید می نمود. بر اساس متوسط اندازه های اثر، حوزه خود کنترلی بزرگترین تفاوت را در رابطه با دو متغیر انطباق پذیری شغلی و استخدام پذیری در دو گروه ایجاد نموده است و پس از آن مدیریت زمان، حل مساله، خود- انگیزشی و خود تنظیمی هیجان قرار داشتند. نتیجه-گیری: کنش های اجرایی می تواند ابعاد انطباق پذیری شغلی و استخدام پذیری را در دانشجویان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی نسب به دانشجویان غیر مبتلا، بیشتر متاثر سازد. بنابراین کنش های اجرایی در مداخلات شغلی مربوط به این گروه می تواند به عنوان یک کانون تمرکز اصلی محسوب شود.
کلمات کلیدی
, کلیدواژه: نارسایی توجه- فزون کنشی, کنش های اجرایی, فراظرفیت های شغلی@article{paperid:1086810,
author = {دررودی, حمید and مشهدی, علی and کیمیایی, سیدعلی and کارشکی, حسین},
title = {کنش های اجرایی و فرا ظرفیت های شغلی در دانشجویان مبتلا و غیر مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی},
journal = {دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی},
year = {2021},
volume = {13},
number = {3},
month = {December},
issn = {2008-8698},
pages = {85--94},
numpages = {9},
keywords = {کلیدواژه: نارسایی توجه- فزون کنشی، کنش های اجرایی، فراظرفیت های شغلی},
}
%0 Journal Article
%T کنش های اجرایی و فرا ظرفیت های شغلی در دانشجویان مبتلا و غیر مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی
%A دررودی, حمید
%A مشهدی, علی
%A کیمیایی, سیدعلی
%A کارشکی, حسین
%J دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی
%@ 2008-8698
%D 2021