هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی حرفه گرایی در دانشگاه‌های ایران است. با مدنظر قرار دادن این نکته که مبحث پرداخته‌شده در این پژوهش نو بوده و نظریات قابل‌اتکا در مورد آن وجود نداشته است از روش اکتشافی استفاده شد. درواقع طرح پژوهش حاضر ازلحاظ نوع داده کیفی بود و بر مبنای نظریه داده بنیاد اجرا شد. نمونه‌گیری در این پژوهش به‌صورت هدفمند انجام‌شده است و تعداد نمونه‌های هدفمند انتخاب‌شده تا رسیدن به اشباع نظری به 12 نفر رسید و روش رسیدن به خبرگان به‌صورت گلوله برفی بوده است. جامعه آماری در این پژوهش خبرگانی بودند که در حوزه مهارت‌آموزی و آموزش عالی، تجارب، تحقیقات و سابقه فعالیت داشتند و قابلیت جمع‌آوری داده‌های کیفی عمیق را داشتند. بعد از جمع‌آوری داده‌ها و در قسمت تجزیه‌وتحلیل از کدگذاری سه مرحله‌ای باز، محوری و انتخابی استفاده شد تا نیل به مدل پارادایمی که هدف پژوهش بوده محقق گردد. یافته‌های تجزیه‌وتحلیل، حاکی از آن است که سرمایه انسانی و توسعه و پیشرفت پایدار به‌عنوان مقولات علّی؛ و استقلال، ریل‌گذاری قانونی و اکوسیستم حرفه گرایی به‌عنوان شرایط مداخله‌گر؛ و توجه به بیرون، گفتمان سازی و همگرایی اقدامات با حرفه گرایی به‌عنوان راهبرد؛ و تحولات آموزش عالی، راهبردهای آموزش عالی، اهمیت دانشگاه و نگرش به حرفه گرایی به‌عنوان شرایط زمینه‌ای؛ در مدل پارادایمی شناخته می‌شوند. نتایج نشان می‌دهد ایفای مسئولیت اجتماعی و ارتقای کیفیت و تحقق پاسخگویی به‌عنوان پیامدهای حرفه گرایی در دانشگاه‌ها قابل‌احصا هستند.

کلمات کلیدی