زمینه و هد ف: نظریه های موجود پیرامون رشد پس از سانحه و پژوهش های تجربی در این زمینه پیشنهاد می کنند که ارزیابی شناختی مجدد مثبت از تروما ممکن است از پیامدهای مثبت پس از سانحه از طریق تقویت رشد پس از سانحه بیشتر حمایت کند.هدف از این مطالعه بررسی نقش مستقیم و غیر مستقیم انواع روشهای مقابله، باورهای بنیادین، حمایت اجتماعی، معنویت، مقابله مذهبی با متغیر رشد پس از سانحه و نیزبررسی نقش واسطه ای ارزیابی مجدد مثبت و نشخوار های ذهنی ، در چارچوب یک الگوی علی بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک طرح مقطعی بود که با استفاده از روشهای الگویابی علی که شامل تحلیل مسیر و الگویابیمعادلات ساختاری بود انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به دو بیمارستان انکولوژی امید وبخش انکولوژی امام رضا مشهد در سال 1398 بودند. نمونه گیری به روش در دسترس بود. 420 بیمار مبتلا به سرطان به پرسشنامه های روشهای مقابله، باورهای بنیادین، حمایت اجتماعی، معنویت، مقابله مذهبی، نشخوار، رشد پس از سانحه و ارزیابی تجزیه و تحلیل شد. PLS و نسخه دوم نرم افزار SPSS مجدد شناختی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار یافته ها: یافته ها به طور کلی نشان داد ارزیابی مجدد مثبت بین رشد پس از سانحه و متغیر های حمایت اجتماعی، حضور و جستجوی معنا، مقابله مذهبی مثبت، مقابله مذهبی منفی، نشخوار آگاهانه و اختلال در باورهای بنیادین میانجی گری کرد، نشخوار آگاهانه نیز میانجی بین رشد و اختلال در باورهای بنیادین و نشخوار اتوماتیک بود. از طرفی حمایت اجتماعی، حضور و جستجوی معنا، اختلال در باورهای بنیادین ونشخوار آگاهانه، روشهای مقابله مساله محور و هیجان محور اثر مستقیم و مثبت و نشخواراتوماتیک و مقابله خو د-حواسپرتی اثر مستقیم و منفی بر رشد داشتند. نتیجه گیر ی: نتایج پژوهش حاضر نشان داد علاوه بر تایید مسیرهای مستقیم مقابله، حمایت اجتماعی، معنویت، نشخوار آگاهانه،اختلال در باورهای بنیادین به رشد، ارزیابی مجدد مثبت یکی از گذرگاههای تبیینی مسیرهای حمایت اجتماعی، مقابله مذهبی،معنویت، نشخوارهای ذهنی، اختلال در باورهای هسته ای بر رشد پس از سانحه بود .

کلمات کلیدی