در فرآیند شیرین‌سازی گاز ترش با محلول آمین، آمین با اسیدهای موجود در گاز ترش، مواد ضد خوردگی، آب ترش همراه گاز ورودی واکنش می‌دهد و نمک‌هایی تولید می‌کند که با حرارت از بین نمی‌رود. نمک‌های مقاوم به حرارت در سیکل آمین علاوه بر افزایش نرخ خوردگی باعث فوم‌زدایی، افزایش اتلاف آمین، تولید محصول نامنطبق، افزایش هزینه‌های عملیاتی و نهایتا کاهش ظرفیت شیرین‌سازی گاز خواهد گردید. برای جلوگیری از این کاهش ظرفیت لازم است تا نمک‌های مقاوم حرارتی توسط روش‌های مختلف از آمین جدا شود. یکی از این روش‌ها، جذب نمک‌های مقاوم حرارتی به روش تبادل یونی توسط رزین است. این روش دارای دو مرحله اصلی می‌باشد. مرحله اول جذب نمک‌های مقاوم توسط رزین آنیونی و مرحله دوم احیای بستر توسط کاستیک و سپس شستشوی بستر با آب صنعتی است. فرآیند جذب و دفع درون بستر متخلخل رزینی انجام می‌گیرد که این بستر می‌تواند به صورت ثابت یا سیال باشد. در این تحقیق عملکرد این دو نوع بستر در مرحله احیا و شستشوی رزین بصورت تجربی در واحد ‌نمک‌زدایی وکلرزدایی پالایشگاه شهید هاشمی نژاد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که استفاده از بستر سیال برای مرحله احیای این واحد صنعتی اثرات مفیدی در پارامترهای عملیاتی فرایند خواهد داشت. در نتیجه این تغییر مصرف آب صنعتی و میزان پساپ 28 درصد و اتلاف رزین 20 درصد کاهش پیدا کرد. افت فشار بستر نیز از psi 7 به psi 2 کاهش یافت. همچنین پیش‌بینی می‌شود که تعمیرات سالانه بستر حدود 66 درصد کاهش یابد. از دیگر اثرات مفید این تغییر می‌توان به کاهش کانالیزه شدن بستر در حالت سیال اشاره کرد که می‌تواند اثر چشمگیری در افزایش کارایی بستر داشته باشد.

کلمات کلیدی