پدیده خوردگی از موارد مهم چالش برانگیز در عملکرد و سلامت سازه ها است. سازهه ا در محیط های دریایی، صنعتی و شهری با عامل های مختلف خوردگی از جمله رطوبت و آلودگی مواجه می باشند که باعث کاهش مقاومت و کارآیی سازه می شود. در این پژوهش سعی بر تقویت برشی تیرورق های دارای خوردگی با استفاده از الگوهای مختلف سخت کننده بوده است. الگوی خوردگی در نظر گرفته شده از نوع موضعی مستطیلی شکل در بالا و پایین مقطع جان تیرورق می باشد. با اضافه شدن سخت کننده در موقعیت های افقی و عمودی، مدل ها تحلیل شده است. نتایج حاصل از تحلیل غیرخطی توسط نرمافزار آباکوس صورت گرفته است. با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده می شود که خوردگی در قسمت بالایجان تیرورق بحرانیتر از خوردگی در پایین آن است. مشخصات مختلف سخت کننده در افزایش مقاومت مانند فاصله و T سختکننده ها، ضخامت، عرض و شکل آن بررسی گردید. از جمله نتایج می توان گفت که سخت کننده با سطح مقطع شکل عملکرد بهتری نسبت به سخت کننده مستطیلی از خود بروز می دهد.

کلمات کلیدی