چکیده شهرها به ویژه کلان شهرهای بزرگ و پرجمعیت همواره از اهداف اصلی تروریست‌ها برای اقدامات تروریستی محسوب می‌شوند. در واقع مناطق و مراکز حساس حیاتی و زیرساخت‌ها و تاسیسات زیربنایی آسیب‌پذیر از جمله مهمترین اهداف مورد تهدید در انواع اقدامات تروریستی به شمار می‌رود. بیوتروریسم به عنوان یکی از ابعاد تروریسم به اقدامات تروریستی اطلاق می‌شود که در آن از تسلیحات یا مواد کشنده بیولوژیک برای اهداف غیرنظامی استفاده می‌شود. زیرساخت‌‌های شهری در بخش آب، حمل‌‌ونقل، خدمات عمومی، صنایع و... در معرض تهدید این‌‌گونه اقدامات تروریستی قرار دارند. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع معتبر کتابخانه‌‌ای و مطالعۀ میدانی به‌‌دنبال بررسی تأثیر اقدامات بیوتروریستی در تهدید عناصر زیرساخت حمل و نقل شهری است. یافته‌‌های پژوهش نشان می‌‌دهد، در عملیات بیوتروریستی امکان آلودگی عناصر مختلف زیرساخت حمل و نقل در بخش های مختلف هوایی، ریلی و جاده ای با استفاده از عوامل بیولوژیک کشنده و بیماری‌‌زا، مانند سیاه‌‌زخم، وبا، تیفوئید، بوتولینوم و... وجود دارد. همچنین میزان آسیب‌‌پذیری و احتمال تهدید حملات بیوتروریستی در هریک از عناصر زیرساخت حمل و نقل ارزیابی شد و براساس آن مشخص گردید میزان آسیب‌‌پذیری و احتمال وقوع حملات بیوتروریستی در زیرساخت حمل و نقل هوایی به ترتیب در قسمت‌های ترمینال مسافری فرودگاه، فضای داخل هواپیما و کترینگ و پذیرایی هواپیما و سپس کادر پرواز و برج کنترل و مراقبت پرواز بیشتر است. در زیرساخت حمل و نقل ریلی نیز به ترتیب ایستگاه مترو، فضای داخل مترو، فضای داخل قطار و ایستگاه راه آهن و سپس کترینگ و پذیرایی قطار و لوکوموتیوران مترو در معرض حملات بیوتروریستی قرار دارند. در زیرساخت حمل و نقل جاده ای نیز مشخص شد بیشترین میزان خطر و احتمال وقوع حملات بیوتروریستی در بخش پایانه‌های اتوبوسرانی می باشد.

کلمات کلیدی