هدف: هدف مطالعۀ حاضر، واکاوی چگونگی روابط پیش از ازدواج پسران دانشجو و کشف پیشران‏ها و چالش‎های رعایت عفاف است. روش: این پژوهش کاربردی، با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناختی انجام گرفت. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بود و 48 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی با نمونه‎گیری هدفمند «باحداکثر تنوع»، مورد مصاحبۀ نیمه‎ساختاریافته قرار گرفتند و به روش کدگذاری سه مرحله‎ای استراوس و کوربین تجزیه‎وتحلیل شدند. یافته‌ها: عبارت‌های بیان‎شده از سوی مشارکت‌کنندگان، در قالب 858 مفهوم، 62 مقوله‌ و 14 مضمون دسته‎بندی شدند. با بررسی تجارب‌زیسته افراد، یافته‎ها با اندکی اغماض، در سه محور دلایل ورود به روابط نامشروع، دلایل ترک روابط نامشروع و دلایل دوری از روابط نامشروع جای گرفتند. مضامین استنباط‎شده در محور اول شامل مذهب اباحه‎گری، افول هویت بومی، غلبه نیاز جنسی، مسائل روانشناختی، بستر اجتماعی رسانه‎ای محرک، خودفریبی و رؤیای دست‎نیافتی ازدواج و مضامین محور دوم مشتمل‎بر معنویت‌گرایی، غیرت‎ورزی و پیامداندیشی بودند. آسیب‌زا بودن روابط نامشروع، تأمین نیاز جنسی از سایر روش‎ها، نبودن شرایط روابط نامشروع و انتخاب مسیر عفاف‌ نیز، چهار مضمون محور سوم مشخص شدند. نتیجه‌گیری: عمده‌ترین چالش‎های رعایت عفاف و عوامل درگیری در روابط نامشروع (موانع عفاف)، وجود توأمان چهار عامل «نیاز جنسی»، «عدم‎امکان برآورده ساختن مشروع»، «روحیۀ اباحه‎گرانه و روشنفکرمآب» و «فضای اجتماعی و رسانه‌ایِ محرک» شناخته شد و پیشران‏های عمدۀ عفاف در جمعیت مطالعه‏شده نیز، ایمان و وجدان‏های اخلاقی «هنوز بیدار»، جوّ خانوادگی دینی_اخلاقی و نظارت اجتماعی بوده است.

کلمات کلیدی