مقدمه: گسترش جهانی ویروس کرونا در سال 2019 و آمار بالای مرگ و میر طی این بیماری مبیّن تصمیم­گیری و یافتن راه­حلی برای کنترل و جلوگیری از شیوع آن می­باشد. یکی از مؤثرترین راه‌ها برای پیشگیری و مقابله، استفاده از واکسن است که باتوجه به عرضه محدود آن، عموما توزیع آن اولویت­بندی شده و تخصیص بین افراد صورت می­گیرد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- همبستگی برای دست­یابی به هدف اولویت­بندی و تخصیص واکسن کرونا در محلات شهر مشهد از GIS، ابزار AHP و منطق فازی استفاده شده است و اولویت­بندی محلات در چهار سناریو، شامل سناریو AHP، سناریو دستورالعمل WHO، سناریو دستورالعمل وزارت بهداشت و درمان ایران و سناریو خرد جمعی بومی سازی شده تحلیل گردید. یافته‌ها: خروجی اولویت­بندی محلات حاصل از چهار سناریو مذکور در 5 کلاس مشخص گردیده است. در سناریو AHP، کم­ترین درصد(89/8) و در سناریو خرد جمعی بومی سازی شده بیشترین درصد(22/42) به محلات دارای اولویت 1 اختصاص یافت. از نظر پراکندگی مکانی تنها در سناریو نخست نظم مشخصی مشاهده شد. هم چنین در بین نتایج عموما همبستگی بالایی مشاهده نمی‌شود و تنها سناریو وزارت بهداشت و درمان ایران و خرد جمعی بومی سازی شده دارای هم بستگی 82/0 است. نتیجه گیری: با توجه به کمبود واکسن، تخصیص مکانی براساس دستورالعمل‌های ارائه شده به عنوان یک روش‌ مطمئن که می‌تواند معیارهای اساسی تخصیص منابع محدود درمانی را برآورده سازد، در این تحقیق به اجرا درآمد و 180 محله شهر مشهد در سناریوهای مختلف دارای اولویت‌های مشخص شدند که می‌تواند به تصمیم‌گیران حوزه سلامت کمک نماید.

کلمات کلیدی