در این مطالعه تأثیر بیولوژیکی نسبی الکترون‌های اوژه و تبدیل داخلی ناشی از واکنش جذب نوترون حرارتی در گادولینیوم در نوترون درمانی با کمک توابع وزن دهی بیولوژیک با دیدگاه میکرودوزیمتری تخمین زده شده است. با تغییر موقعیت گادولینیوم نسبت به مولکول حاوی DNA، پارامترهای میکرودوزیمتری و توابع احتمال مربوط به انرژی خطی الکترون‌های گادولینیوم در هدف، با کمک بسته DNA ابزار Geant4 و نرم‌افزار تحلیل نتایج ROOT محاسبه شده است. نتایج نشان می‌دهد اگرچه تغییرات تأثیر بیولوژیکی نسبی الکترون‌های گادولینیوم به توزیع متفاوت گادولینیوم نسبت به مولکول حاوی DNA کم است، اما دوز ذخیره‌شده الکترون‌های گادولینیوم شدیداً به توزیع گادولینیوم بستگی دارد. در موردی که گادولینیوم در مرکز مولکول حاوی DNA توزیع شد، متوسط دوز ذخیره‌شده در مولکول حاوی DNA برای یک واکنش جذب نوترون حرارتی در گادولینیوم، ضریب کیفیت تابش و ضریب تأثیر بیولوژیکی با کمک توابع وزن دهی بیولوژیک به ترتیب kGy 85، 10.52 و 2.68 محاسبه شد. مقدار محاسبه‌شده تأثیر بیولوژیکی نسبی الکترون‌های گادولینیوم در این مطالعه با استفاده از تابع وزن دهی بیولوژیک (2.68)، تقریباً معادل تأثیر بیولوژیکی نوترون‌های درمانی است که تحت شرایط مشخص برای تعیین تابع وزن دهی اندازه‌گیری شده بود. اگر اطلاعات دقیقی نسبت به توزیع مکانی گادولینیوم یا تابش کننده‌های الکترون اوژه در سلول داشته باشیم می‌توانیم تخمین بهتری برای تأثیر بیولوژیکی الکترون‌های گادولینیوم یا در حالت کلی الکترون‌های اوژه برسیم.

کلمات کلیدی