از جمله شاخصه‌های بارز متون روایی معاصر، کاربست فنون روایی چندلایه در آن است. رمان«سیدات القمر جوخه الحارثی نمونه‌ای درخشان از این دست رمان‌ها است. مخاطب پس از مطالعۀ صفحات آغازین رمان درمی‌یابد با اثری چندلایه مواجه است که جهت ورود به دنیای آن باید خود به عنوان کنشگر ثانویۀ متن با در کنار هم چیدن بخش‌های مختلف رمان، به آن راه جوید. پژوهش حاضر بر آن است تا به شیوۀ تحلیل محتوا به بررسی ساخت مایه‌های روایی و به طور اخص شگردهای زمانی این رمان بپردازد. انتخاب این موضوع برای نویسندگان از آن جهت اهمیت داشته که حارثی با دقت و موشکافی فراوانی، به پرورش عنصری پرداخته که ژرار ژنت، نظریه پرداز فرانسوی با دقت فراوانی تمامی جوانب آن را بررسی کرده است. از این رو بر آن شدیم تا این مؤلفه را در رمان مزبور براساس نظریۀ روایی ژنت تحلیل و واکاوی نماییم. بررسیها نشان داد که نویسنده با قرار دادن طرح روایت بر ساختاری غیرخطی و به کمک تکنیک‌هایی همچون زمان پریشی و سیلان ذهن توانسته است رمانی مدرن و چندلایه خلق کند. در این رمان نویسنده به اقتضای مقاصد خویش از کمیت های نوشتاری متفاوتی برای بیان ابژه ها استفاده کرده است. بسامد مکرر، بیش از دیگر بسامدها به کار رفته و به نوعی به سبک نگارش نویسنده بدل گشته است

کلمات کلیدی