ریحان با نام علمی (Ocimum basilicum L.) یکی از گیاهان مهم متعلق به تیره نعنائیان (Lamiacea) می‏باشد که به عنوان گیاه دارویـی، ادویه‏ای و همچنین به صورت سبزی تازه مورد استفاده قرار می‏گیرد. پلیمرهای سوپرجاذب ترکیباتی آلی بوده که قادرند تا چندین برابر حجم یا وزن خود آب جذب کنند بدون آن که ساختار فیزیکی آنها تغییر کند و اثرات ناشی از تنش را کاهش می‏دهند. هدف از این تحقیق بررسی پاسخ مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ریحان رقم کشکنی لولو به تنش شوری و کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب می‏باشد. بدین منظور آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح شوری آب آبیاری (صفر، 40، 80 و 120میلی‏مولار کلرید سدیم) و 4 سطح پلیمرسوپرجاذب (عدم کاربرد، آکوازورب (Ackoasorb) ، تراکوتم(Terracottem) و استاکوزورب(Stockosorb) ) بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان بیوماس تر و خشک در هر دو چین برداشت در تیمار بدون شوری و کاربرد تراکوتم مشاهده شد. در چین اول برداشت در شوری 120 میلی‏مولار محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید و کلروفیل کل به‏ترتیب با کاربرد تراکوتم 97/12، 48/29، 20/25، 24/17 و61/27 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت و با کاربرد استاکوزورب فعالیت آنتی‏اکسیدانتی 45/18 درصد، با کاربرد تراکوتم فنل کل 31/26 درصد و با کاربرد آکوازورب پرولین 50 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت و در چین دوم برداشت در شوری 80 میلی‏مولار کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید و کلروفیل کل با کاربرد تراکوتم و محتوای نسبی آّب برگ با کاربرد آکوازورب به‏ترتیب 58/22، 78/34، 24، 31 و 06/22 درصد نسبت به شاهد افزایش و فعالیت آنتی‏اکسیدانتی، فنل کل و پرولین با کاربرد تراکوتم، کربوهیدرات محلول با کاربرد استاکوزورب و نشت الکترولیت با کاربرد آکوازورب به ترتیب 93/19، 81/7، 13/39، 77/44 و02/26 درصد نسبت به شاهد کاهش نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان داد در شرایط تنش شوری کاربرد سوپرجاذب‏ها به‏خصوص تراکوتم توانست صفات مورد مطالعه در این تحقیق را بهبود بخشند.

کلمات کلیدی