کسب منافع ملی یک کشور در خارج از قلمرو سرزمینی آن، یکی از مسائل مبتلابه همه حکومت ها است. چگونگی تعامل با محیط بین المللی و دستیابی به چنین هدفی از اصلی ترین وظایف دستگاه وزارت امور خارجه هر کشور محسوب می شود. وزارت امور خارجه ایران نیز چنین وظیفه ای را در تاریخ معاصر ایران بر عهده داشته است. این مقاله در تلاش است با رویکردی تاریخی - تحلیلی و بر اساس نظریه نهادگرایی به تحلیل و تبیین جایگاه نهاد وزارت امور خارجه در تأمین منافع ملی ایران بپردازد. سؤال پژوهش حاضر به این قرار است که در تاریخ معاصر وزارت امور خارجه چه جایگاهی در حفظ منافع ملی ایران داشته است؟ نگارندگان بر این باور هستند که وزارت امور خارجه نقشی اساسی در عبور از روابط خارجی به سیاست خارجی داشته است. این نهاد با اتخاذ تکنیک ها و الگوهای سیاست خارجی توانسته است تا منافع ملی ایران را در طول تاریخ معاصر این کشور حفظ کند و احیا و تداوم ایران در دوره جدید نیز به وزارت امور خارجه بسته است

کلمات کلیدی