به منظور بررسی تاثیر روشهای مدیریت مختلف زراعی بر عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص تنوع علفهای هرز در مزرعه سیبزمینی ) Solanum tuberosum (، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی 95 - 1394 و 96 - 1395 در اراضی شرکت ران- فیروزکوه واقع در شهرستان فیروزکوه اجرا شد. عامل کرت اصلی چهار نظام زراعی شامل 1 - پرنهاده، 2 - متوسط نهاده، 3 - کم نهاده و 4 - اکولوژیک )عدم استفاده از کود شیمیایی )تأمین عناصر غذایی مورد نیاز گیاه از طریق کاربرد کمپوست به میزان 60 تن در هکتار،آماده سازی زمین با استفاده از کارگر و بیل دستی انجام شد(. مدیریت علفهای هرز در دو سطح وجین و عدم وجین به عنوان عامل کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان وزن تک غده و محتوای نیتروژن غده به ترتیب با 6 / 87 گرم و 34 / 1 درصد، همچنین بیشترین تعداد غده ) 6 / 6(، وزن غده در تک بوته ) 653 گرم(، وزن غده در متر مربع ) 57 / 4 کیلوگرم(، عملکرد ) 45710 کیلوگرم( و محتوای نیتروژن ساقه و برگ سیبزمینی ) 41 / 1 درصد( در تیمار نظام پرنهاده و وجین علفهای هرز گزارش شد. از طرف دیگر، بیشترین میزان شاخص تنوع شانون-وینر ) 32 / 1 ( و درصد نیتروژن علفهای هرز ) 36 / 2 درصد( به ترتیب از نظامهای اکولوژیک و پرنهاده بدست آمد. به طور کلی، با در نظر گرفتن خصوصیات عملکرد و اجزای عملکرد، نظام کشت پرنهاده و وجین علفهای هرز به عنوان تیمار برتر توصیه میشود.

کلمات کلیدی