چنانچه در اتصال دال تخت به ستون تحت اثر بارهای غیرقابلپیشبینی، گسیختگی پانچینگ رخ دهد، بنا به ماهیت ترد این گسیختگی پس از بازتوزیع نیروها در اتصاالت مجاور، ممکن است تخریب پیشرونده بهصورت افقی یا قائم رخ دهد. جهت پیشگیری از تخریب پیشرونده و گسیختگی ترد و بدون اخطار اتصال دال به ستون، ایجاد یک سازوکار پشتیبان پس از گسیختگی پانچینگ و بازتوزیع در اتصال یادشده، ضروری به نظر میرسد. در این تحقیق راهکارهای برقراری یک سازوکار پشتیبان در اتصال دال تخت به ستون پس از برش پانچینگ از طریق پیشنهاد تغییراتی در آرماتور و بتن بررسی میگردد. 9 نمونه دال مربعی با ابعاد 1600 میلیمتر و ضخامتهای 125( 7 نمونه(، 135( 1 نمونه( و 145( 1 نمونه( میلیمتر با جزئیات متفاوت در آرماتور گذاری بر روی تکیهگاههای ساده مورد آزمایش قرار گرفت. در این پژوهش اثرات آرماتورهای یکپارچگی )آرماتورهای عبوری از ستون در بخش فشاری(، آرماتورهای فشاری، قطر آرماتور کششی، پوشش بتن آرماتورهای کششی و آرماتورهای یکپارچگی خمشده به باال بر روی مقاومت پس پانچینگ بررسی گردیده است. نتایج آزمایشها نشانگر آن است که با افزودن آرماتور یکپارچگی مقاومت پس پانچینگ افزایشیافته و با افزودن آرماتورهای فشاری در ناحیه ستونی دال تخت افزایش چشمگیری در مقاومتهای یادشده اتفاق نمیافتد. افزایش پوشش بتن در ناحیه کششی باعث افزایش مقاومت پانچینگ و پس پانچینگ بهطور همزمان میگردد. با کاهش قطر آرماتور کششی، مقاومت پس پانچینگ افزایش مییابد. خم کردن آرماتور یکپارچگی به سمت ناحیه کششی دال، باعث افزایش مقاومت پانچینگ و پس پانچینگ اولیه خواهد شد.

کلمات کلیدی