عنوان : ( مقایسه اثر هشت هفته تمرین ترکیبی ویبریشن - طناب زنی با دو شدت مختلف بر شاخص-های الکترومایوگرافی عضلات مردان سالمند: یک کارآزمایی بالینی تصادفی، یک سو‌کور )
نویسندگان: مهدی پویافر , رویا عسکری , سیدعلیرضا حسینی کاخک , محسن دماوندی , علی مالکی ,
Full Textچکیده
سابقه و هدف: تمرینات ویبریشن کل بدن (WBV) به‌عنوان یک جایگزین کارآمد برای بهبود عملکرد جسمانی در سالمندان به نظر میرسد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات ویبریشن کل بدن و طناب زنی با دو شدت مختلف بر شاخصهای الکترومایوگرافی عضلات مردان سالمند بود. مواد و روشها: 36 مرد سالمند (با میانگین سنی 16/4±83/65 سال؛ قد 90/3±26/169 سانتیمتر؛ وزن 62/4±04/77 کیلوگرم؛ شاخص توده بدنی 69/0±86/26کیلوگرم بر مترمربع) به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه: شدت زیاد (12=N)، شدت کم (12=N) و کنترل (10=N) تقسیم شدند تمرینات ویبریشن در دو گروه شدت زیاد و کم به ترتیب با فرکانس 40 و 25 هرتز و دامنه 3 میلیمتر بود و بهصورت متناوب (یک دقیقهWBV: 35-30 استراحت بین ست‌ها) به مدت 30 دقیقه با چهار وضعیت (شنای کامل، فلکشن معکوس ساعد، لانچ، اسکات پا) روی دستگاه ویبریشن، سه جلسه در هفته و در طول هشت هفته به همراه تمرینات طناب زنی اعمال شد. در تمرین طناب زنی شدت بر اساس مقیاس بورگ در سطح 14و 13 با 35-30 پرش در دقیقه (یک ست یک‌دقیقه‌ای در هفته اول تا شش ست یک‌دقیقه‌ای در هفتههای هفتم و هشتم بهصورت پیشرونده) برای هر دو گروه اعمال شد. شاخصهای الکترومایوگرافی در عضلات دو سر بازویی، عضلات سه سر بازویی، عضله راست رانی و عضله دو سر رانی شامل هم فعالسازی نسبت عضلات موافق و مخالف، دامنه عضله و فرکانس میانگین توان عضلات با استفاده از دستگاه ثبت سیگنال الکترومایوگرام Datalog-MWX8 Bluetooth در پیش‌آزمون و پایان هشت هفته ثبت شد. از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. سطح معناداری (05/0≥p) در نظر گرفته شد. یافته‌ها: شاخصهای الکترومایوگرافی (هم فعالسازی نسبت عضلات موافق و مخالف، دامنه و فرکانس میانگین توان عضله) در عضلات اندام فوقانی و تحتانی در گروههای تمرینی با شدت زیاد و کم در مقایسه با گروه کنترل بهبود معناداری نشان داد (05/0p<)؛ اما بین دو گروه تمرینی در هیچ‌کدام از شاخصهای الکترومایوگرافی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: به نظر میرسد هردو شدت برنامه ترکیبی ویبریشن - طناب زنی سبب بهبود کارکرد فعالیت الکتریکی عضلانی در اندام‌های فوقانی و تحتانی مردان سالمند شده است؛ اما میانگین این بهبود در شدت زیاد، بیشتر می‌باشد.
کلمات کلیدی
تمرین ترکیبی شدت الکترومایوگرافی سالمندی
@article{paperid:1088276,
author = {مهدی پویافر and رویا عسکری and حسینی کاخک, سیدعلیرضا and محسن دماوندی and علی مالکی},
title = {مقایسه اثر هشت هفته تمرین ترکیبی ویبریشن - طناب زنی با دو شدت مختلف بر شاخص-های الکترومایوگرافی عضلات مردان سالمند: یک کارآزمایی بالینی تصادفی، یک سو‌کور},
journal = {پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی},
year = {2021},
volume = {17},
number = {33},
month = {June},
issn = {2008-5389},
pages = {89--107},
numpages = {18},
keywords = {تمرین ترکیبی شدت الکترومایوگرافی سالمندی},
}
%0 Journal Article
%T مقایسه اثر هشت هفته تمرین ترکیبی ویبریشن - طناب زنی با دو شدت مختلف بر شاخص-های الکترومایوگرافی عضلات مردان سالمند: یک کارآزمایی بالینی تصادفی، یک سو‌کور
%A مهدی پویافر
%A رویا عسکری
%A حسینی کاخک, سیدعلیرضا
%A محسن دماوندی
%A علی مالکی
%J پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی
%@ 2008-5389
%D 2021
