اخیراً تلفیق زندگی معنوی و سازمانی کارکنان، موضوع مطالعات سازمانی و علوم مدیریت است (رستگار و وارث، 1387). هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطة معنویت در کار با اثربخشی سازمانی ادارات ورزش و جوانان خراسان رضوی می­باشد. جامعة آماری شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان این استان بود (200 نفر) و بر اساس جدول مورگان 127 نفر به­ عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق دو پرسشنامة استاندارد معنویت در کار و اثربخشی سازمانی بود که روایی آن­ها توسط گروهی از اساتید و صاحب­نظران، و پایایی آن­ها به­ وسیلة آلفای کرونباخ ( 93% =α و94% =α) مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از آمار توصیفی واستنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک­ طرفه و آزمون t تک نمونه­ ای) صورت گرفت. بین معنویت در کار با اثربخشی سازمانی رابطة مثبت و معنی­داری (67/0r=) مشاهده شد. میانگین سطح فردی معنویت )751/3M=) از بقیة سطوح بالاتر بود و در جامعة مورد مطالعه، میزان معنویت در کار 27/15=t (135, 0/05)و اثربخشی سازمانی 57/2= t(135, 0/05)کارکنان در سطح مطلوبی قرار داشت. توجه به بعد معنوی کارکنان در ادارات ورزش و جوانان از مسائل مهمی می­ باشد که می­تواند افزایش اثربخشی را به دنبال داشته باشد.

کلمات کلیدی