مدیریت خانواده دغدغه بسیاری از افراد جامعه است. در واقع مدیریت مناسب اقتصاد خانواده مهارتی است که افراد تلاش می کنند بدان دست یابند. این موضوع نیز به مانند سایر پدیده‌های انسانی -اجتماعی به عوامل گوناگونی مرتبط است و در بین خانواده ها به اشکال متفاوتی ظاهر می شود. در مقاله حاضر دو هدف اساسی مورد توجه بوده است؛ نخست شناسایی میزان عمومیت سبک‌های مختلف مدیریت اقتصادی خانواده و دوم عوامل مرتبط با انتخاب این سبک‌ها در بین خانواد های مشهدی. روش تحقیق مورد استفاده پیمایش و ابزار، پرسشنامه می باشد. جامعه آماری، کلیه سرپرستان خانوار ساکن در شهر مشهد در سال 1398 می باشند. حجم نمونه با فرمول کوکران برآورد شد و در مجموع 369 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بیش از نیمی از خانواده‌های مشهدی (54درصد) در مدیریت اقتصادی خانواده خود براساس شاخص‌های این تحقیق عقلانی عمل می‌کنند. متغیرهای نوع ‌روابط‌ در‌خانواده، تحصیلات سرپرست خانواده، وضعیت اقتصادی ، وضعیت فرهنگی، وضعیت اجتماعی، طبقه اجتماعی، رابطه مثبت و معناداری با سبک مدیریت اقتصادی خانواده دارند. براساس نتایج تحلیل مسیر مهم‌ترین متغیر تأثیرگذار، تعداد منابع درآمدی خانواده ها بوده است. به این معنا که در صورتی که بیش از یک نفر در خانواده درآمد داشته باشد مدیریت خانواده به سمت سبک های غیر‌عقلانی گرایش پیدا می کند. از این رو بسیج منابع(پرهیز از تک روی های اقتصادی) بدون ایجاد روابط چندحاکمیتی در خانواده می‌تواند تأثیر مهمی در اصلاح الگوی مدیریت در خانواده ها داشته باشد و سطح مطلوبیت و رضایتمندی را در خانواده ها افزایش دهد.

کلمات کلیدی