هدف از انجام این تحقیق، مقایسه مهارت های روانی، اعتماد به نفس و تفسیر اضطراب در ورزشکاران مهارت های باز و بسته بوده است. جامعه تحقیق حاضر را ورزشکاران نخبه شهر تبریز (131 ورزشکار) که سابقه بیش از 5 سال فعالیت حرفه ای داشتند، تشکیل دادند. تعداد 84 ورزشکار مهارت های باز و 32 ورزشکار مهارت های بسته به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان گروه نمونه(116 ورزشکار) انتخاب شدند. از پرسشنامه های CSAI-2 (اضطراب تنی، شناختی و اعتماد به نفس) و ) OMSAT-3سه مهارت روانی پایه، روان تنی و شناختی) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. از تحلیل واریانس چندگانه، برای مقایسه ورزشکاران مهارت های باز و بسته از نظر مهارت های روانی، شدت و تفسیر اضطراب و تحلیل رگرسیون چند متغیره، برای رابطه بین مهارت های روانی و شناختی و اضطراب – اعتماد به نفس در سطح معنی داری در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین مقادیر شدت اضطراب جسمی و اعتماد به نفس در ورزشکاران مهارت های باز در مقایسه با مهارت های بسته بالاتر است. به طور کلی، مهارت های روانی اعتماد به نفس، تصویرسازی و واکنش های استرس مهم ترین شاخص های پیشگو در تفسیر مثبت از اضطراب و اعتماد به نفس ورزشکاران در عملکرد بودند. همچنین رابطه بین مهارت های روانی و شدت اضطراب و اعتماد به نفس در ورزشکاران مهارت های باز و بسته متفاوت بود. با توجه به نتایج در مهارت های پایه اعتماد به نفس برای هر دو گروه در مهارت های روان شناختی، تمرکز برای مهارت های باز و تمرین ذهنی برای مهارت های بسته و در مهارت های روان - تنی واکنش های استرس برای هر دو گروه مهم ترین شاخص های پیش بین اضطراب و اعتماد به نفس بودند. روان شناسان ورزش می توانند از تعدادی از مهارت های روانی به منظور کمک به ورزشکاران در تفسیر اضطراب به عنوان تسهیل کننده استفاده کنند.

کلمات کلیدی