در منابع روایی اهل سنت، گزارش هایی وجود دارد که نشان می دهد همه ساله پیامبر اکرم(ص) آن بخش از آیاتی که بر ایشان نازل شده بود را بر جبرئیل عرضه می کردند. در برخی دیگر از گزارش ها این جبرئیل بود که هر سال آیات نازله از قبل را برای پیامبر(ص) قرائت می کرد. موضوع «عرضه» قرآن توسط جبرئیل بر پیامبر(ص) و یا بالعکس، به خصوص در منابع اهل سنت ارتباط عمیقی با برخی از مباحث علوم قرآنی از جمله: قرائات، نسخ التلاوة، جمع قرآن توسط عثمان و... پیدا کرده و حتی برخی فضیلت ها به برخی از افراد نسبت داده شده است. پیوند بحث عرضه با این مباحث، ضرورت بررسی آن را دو چندان می کند؛ اعتماد یا عدم اعتماد به این گزارش ها می تواند در نوع نگاه ما به برخی از مباحث یادشده تأثیرگذار باشد و سرنوشت برخی از مسائل را بهتر روشن کند. نوشتار حاضر، کوششی تحلیلی-انتقادی در نقد و بررسی مسأله عرضه، جایگاه و تأثیر آن در حوزه برخی از مسائل علوم قرآنی است. نتایج نشان می دهد این مسأله، جایگاه خاصی در میان شیعه ندارد. روایت عرضه به دلیل ضعف سندی و اشکال در برخی از طرق نقل، قابل نقد بوده و بر فرض اعتماد به صدور آن، برداشت های صورت گرفته و بعضی از مسائل گره خورده با آن، درست به نظر نمی رسد.

کلمات کلیدی