سازند پروده از نهشتههای ژوراسیک میان ی به عنوان اولین سازند از گروه مگو پس از رخداد سیمرین میان ی در بلوک طبس، شرق ایران مرکزی، برجای گذاشته شده است. به منظور تفسیر توال ی دیاژنزی و تاریخچ پس از رسوبگذاری سن های کربناته این سازند، د و بر مزینو و کلشانه با ضخامتهای 69 و 4 / 54 متر در بلوک طبس، مورد مطالعه قرار گرفته است. فرآیندهای دیاژنزی مثرر بر این سن ها شام میکریت ی شدن، سیمان ی شدن، نئومورفیسم، فشردگی، شکستگ ی و پرشدگ ی رگهها، سیلیس ی شدن، پیریت ی شدن، دولومیت ی شدن و هماتیت ی شدن است. روند مثبت تغییرات نمودارهای آهن در برابر منگنز، آهن در برابر سدیم و همچنین پایین بودن نسبت Sr/Mn در نمونههای مورد مطالعه و رابطه خط ی معکوس آن با مقادیر Mn نشاندهنده بیشترین تأریر دیاژنز متئوریک و تا اندازهای دیاژنز تدفین ی در این سازند است. همچنین تغییرات )) wt ) 1000*Sr/Ca ( در برابر Mn نشانگر باز بودن سیستم دیاژنتیک ی و ترسیم نمودار Sr/Na در برابر Mn ، ترکیب نزدیک به نمونههای کربناته و آب و هوای مناط نیمهگرمسیری معتدل عهد حاضر است و با نقشههای جغرافیای دیرینه ژوراسیک میان ی نیز همخوان ی دارد. بر اساس شواهد پتروگراف ی و آنالیز عنصری، توال ی پاراژنزی سن آهکهای سازند پروده در چهار محیط دریایی، آب شیرین، تدفین ی و بالاآمدگ ی تفسیر و ط ی سه مرحله ائوژنز، مزوژنز و تلوژنز، رسوبات را تحت تأریر قرار دادهاند

کلمات کلیدی