بخش عرب )بخش بالای ی سازند سورمه( در میدان نفت ی بلال واقع در بخش میان ی حوضه خلیج فارس بر روی سازند دارب به صور پیوسته و در زیر سازند هیث با ناپیوستگ ی فرسایش ی قرار گرفته است. این بخش در میدان نفت ی مورد مطالعه 130 متر ضخامت دارد و از سنگ آهک ریز تا متوس دانه، دولومیت ریز تا متوس دانه و انیدریت تشکیل شده است. در این مطالعه تعداد 200 نمونه به دست آمده از مغزههای حفاری از دیدگاه دیرینه شناخت ی مورد مطالعه قرار گرفته و بر اساس آن د و زیستزون Kurnubia jurassica Interval Zone و Clypeina jurassica Range Zone که گویای سن کیمریجین تیتونین هستند، شناسای ی شده است. در بخش عرب به طور کل ی تعداد 12 رخساره به ترتیب از دریا به خشک ی شامل د و رخساره متعل به کمربند پشته سدی، سه رخساره متعل به کمربند لاگون، د و رخساره متعل به پهنه میان کشندی و پنج رخساره متعل به پهنه فراکشندی شناسای ی شده است. با توجه به قانون والتر و شواهد رخسارهای موجود، بخش عرب در پلتفرم )رمپ( کربناته هموکلینال با عم ک نهشته شده است. بر اساس دادههای حاصل از پرتو گاما، تغییرا رخسارهای و روزنداران کفزی موجود، بخش عرب ط ی یک سکان رسوب ی رده سوم نهشته شده است. مرز پایین این سکان رسوب ی با توجه به پیوستگ ی و نبود شواهد خروج از آب از نو SB2 و مرز سکانس ی بالای ی با توجه به ناپیوستگ ی فرسایش ی موجود و شواهد خروج از آب از نو SB1 است. تفسیر تغییرا سطح آب دریای بخش مورد مطالعه در زمان رسوبگذاری با منحن ی تغییرا سطح آب دریای جهان ی تا حدود زیادی مطابقت م یکند که این امر نشان از یکسان بودن شرای رسوبگذاری آنها است.

کلمات کلیدی