پلی اولفین ها کاربرد فراوانی در بخش های گوناگون از بسته بندی تا اسباب بازی دارند. برای شناسایی یک پلی اولفین می توان از روش های دستگاهی گوناگونی مانند FTIR، طیف سنجی جرمی، XRD، DSC و غیره بهره برد. هر کدام از این روش ها ویژگی های خاص خود را دارند و هر یک برای تعیین بخشی از خواص پلیمر مورداستفاده قرار می گیرند. گاهی نتیجه ی به دست آمده از یکی از روش ها توسط دیگری نیز تأیید می شود و لذا، اعتبار بیشتری به کار می بخشد. در این پروژه، مشخصات گوناگون پلی اتیلن تجاری m-2420H با استفاده از روش های FTIR، طیف سنجی رامان، XRD، DSC و SEM تعیین شده است. نتایج رامان و FTIR نشان دادند که نمونه دارای ساختار LDPE می باشد. میزان غیراشباعیت و کریستالینیتی نمونه (FTIR) به ترتیب برابر با 2/0 و 53/1 است. پیک های موجود در cm-1 887 و cm-1 895 نشان دهنده ی حضور شاخه های هگزیل و بوتیل در نمونه می باشند. قوی تر بودن پیک cm-1 887 نسبت به پیک cm-1 895 تعداد بیشتر شاخه های هگزیل در مقایسه با شاخه های بوتیل را نشان می دهد. مقادیر 22% و 36% به ترتیب با درصد کریستالینیتی به دست آمده از روش های DSC و XRD مرتبط هستند. تحقیقات نشان می دهند که تفاوت در کریستالینیتی از اختلاف در دستگاه های اندازه گیری ناشی می شود و کریستالینیتی به دست آمده از روش DSC از اعتبار بیشتری برخوردار است. مورفولوژی نمونه نیز با SEM تعیین شده است و بیان می کند که نمونه دارای سطوحی صاف و یک دست می باشد.

کلمات کلیدی