با توجه به کمبود خوراک دام و طیور در کشور سالانه میلیون ها دلار صرف واردات آن از کشور های خارجی می گردد که می توان با تبدیل انواع پسماند های حاصل از صنایع غذایی این وابستگی را تا میزان زیادی کاهش داد. هنگامی که قهوه در آب استخراج می شود، بیشتر ترکیبات آبگریز، از جمله روغن، لیپیدها، تری گلیسیریدها، اسیدهای چرب و کربوهیدراتهای نامحلول مانند سلولز و انواع قندهای غیرقابل هضم در تفاله آن باقی می مانند. در نتیجه استخراج سلولوز و همی سلولوز از تفاله قهوه و استفاده از مقادیر معینی از آن به عنوان خوراک دام بخصوص برای نشخوارکنندگان، علاوه بر امکان تنظیم جیره غذایی متعادل، نیازمند مصرف علوفه کمتر و صرفه اقتصادی بیشتر برای تولید کنندگان خواهد بود. از جمله روش های مورد استفاده در استخراج سلولوز و همی سلولوز از تفاله قهوه، سیستم ترکیبی اسید نیتریک - اسید استیک، روش شیمیایی و مکانیکی به وسیله دستگاه سوکسله و التراسونیک، هیدرولیز اسید رقیق، استخراج پلی ساکارید ها با استفاده از اتو هیدرولیز تفاله قهوه، استخراج پلی ساکارید ها از تفاله قهوه با کمک مایکرویو با استفاده از آب فوق گرم و استخراج/ هیدرولیز نیمه مداوم پودر قهوه مصرف شده با آب مادون بحرانی می باشد. در میان روش های موجود در روش استفاده از آب فوق گرم و استخراج/ هیدرولیز نیمه مداوم پودر قهوه مصرف شده با آب مادون بحرانی، با افزایش دما درجه هیدرولیز یا استخراج و میزان کربوهیدرات استخراج شده افزایش می یابد. و در روش استخراج پلی ساکارید ها از تفاله قهوه با کمک مایکرویو با استفاده از آب فوق گرم بیشترین میزان استخراج کربوهیدرات ها صورت می گیرد.

کلمات کلیدی