اسلام به جهت جهان‌شمولی، در نحوه ارتباط با پیروان ادیان دیگر و نیز کافران، احکام خاصی را مقرر کرده است. اما سخت‌گیرانه‌ترین این احکام مربوط به کافر حربی است که مشمول احکامی نظیر مهدوربودن جان و مال­ است. یکی از اموری که می­‌تواند به‌عنوان چالشی در تحقق هم­‌زیستی مسالمت‌آمیز تلقی گردد، تفسیر موسع از کافر حربی است. بسیاری از فقهای متقدم، ملاک غیرذمی­‌بودن را برای صدق عنوان حربی کافی دانسته­‌اند و مطلقاً هر کافری که با حکومت اسلامی پیمانی نداشته باشد را مستحق کشتن می­‌دانند؛ چه در حال جنگ با مسلمین باشد و چه نباشد. اما برخی دیگر این تعریف را کافی ندانسته و ملاکهای دیگری را لازم شمرده­‌اند. به‌منظور رسیدن به تعریفی جامع‌ومانع از کافر حربی و تشخیص ملاک و مصادیق آن در عصر حاضر، با روشی توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از ابزار گردآوری اطلاعات کتابخانه­‌ای و اسنادی، پس از بازخوانی نظرات فقها در مورد اصالت داشتن جنگ یا هم­‌زیستی از منظر کتاب و سنت و نقد اصالت جنگ و نیز بیان اقسام کفار، دیدگاه غالب فقیهان در مورد حربی نقد و بررسی شده و درنتیجه با ارائه تفسیر حداقلی از کافر حربی، اغلب کفار از شمول آن خارج دانسته شده­‌اند.

کلمات کلیدی