محدوده سیاجک در پهنه جوش‌خورده سیستان و در جنوب زاهدان قرار دارد. واحدهای سنگی منطقه شامل واحدهای دگرگونی، رسوبی و توده‌های نفوذی است. واحد آمفیبولیت بیشترین گسترش را دارد. مهم‌ترین دگرسانی های منطقه، دگرسانی سیلیسی و پروپلیتیک است. کانی سازی در قالب رگچه کوارتز+کالکوپیریت+پیریت و رگه کوارتز+گوتیت در سنگ میزبان آمفیبولیت با امتداد شمال غرب- جنوب شرق و شرقی- غربی دیده می شود. کالکوپیریت و پیریت کانی های اولیه و کوولیت، کالکوسیت، مالاکیت، آزوریت ،هماتیت و گوتیت ثانویه است. براساس نتایج تجزیه زمین شیمی، بالاترین مقدار مس 2/3 درصد، سرب و روی 218 و 150 گرم در تن و طلا 174 میلی گرم در تن است. بر مبنای بررسی‌های میانبارهای سیال، دمای همگن شدن 300-163 درجه سانتی‌گراد بوده و از محلولی شامل NaCl با درجه شوری 5/13-10 درصد وزنی تشکیل شده است. کاهش دما مهم‌ترین عامل ته‌نشست کانی‌های سولفیدی است. بر پایه دما و شوری محلول کانه دار، کنترل ساختاری کانی سازی، نوع دگرسانی و گسترش آن و کانی شناسی ساده، منطقه سیاجک از نوع مس رگه ای است.

کلمات کلیدی