مقدمه: ابزارهای درجه بندی و تکالیف عملکردی هر دو با هدف ارزیابی کنش های اجرایی کودکان پیش دبستانی استفاده می شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان مقیاس درجه بندی والدین و تکالیف عملکردی کنش های اجرایی در کودکان پیش دبستانی بود. روش : پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. 121 نفر از کودکان پیش دبستانی 4 و 5 ساله شهر مشهد به شیوه دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل تکلیف حافظه کاری ظرفیت ارقام مستقیم، تکلیف حافظه کاری ظرفیت ارقام وارونه، تکلیف کنترل بازداری روز-شب، تکلیف کنترل بازداری خوشحال-ناراحت و پرسشنامه درجه بندی رفتاری کنش های اجرایی کودکان پیش دبستانی: فرم والدین بود. برای تحلیل داده ها از الگوریتم های رگرسیونی مبتنی بر درخت تصمیم، ماشین بردار پشتیبان برای رگرسیون خطی، ماشین بردار پشتیبان برای رگرسیون کرنل، شبکه عصبی پرسپترون چند لایه و جنگل تصادفی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در همه مدل های رگرسیونی مورد استفاده، در نمودارهای مربوط به داده های آموزش، رگرسور تلاش کرده خروجی را صحیح پیش بینی کند اما این پیش بینی روی داده های آزمون به هیچ عنوان تعمیم پیدا نکرده است، به عبارتی نمی توان با استفاده از تکالیف عملکردی کنش های اجرایی سرد، مقیاس های بالینی پرسشنامه (BRIEF-P) را پیش بینی کرد. نتیجه گیری: نمی توان ابزارهای عملکردی و درجه بندی کنش های اجرایی را به جای یکدیگر یا به عنوان ابزارهای موازی به کار برد چرا که هر کدام از این آزمونها، جنبه هایی از کنش های اجرایی را انداره می گیرند که با توجه به هدف پژوهش قابل استفاده هستند و درحالیکه هر دو حوزه ارزیابی مفید و ارزشمند هستند اما اطلاعات متفاوتی را فراهم می کنند.

کلمات کلیدی