مقدمه و هدف: مهارت های ویژه، عملکرد برجسته در یک عضو از طبقه ای از مهارت ها می باشد که برخلاف اصول برنامه حرکتی تعمیم یافته است. با توجه به نتیجه گیری تحقیقات از تحلیل میانگین داده ها، این پژوهش با هدف بررسی میزان تعمیم پذیری GMP و مهارت های ویژه از زاویه میزان تجربه و آنالیزهای فردی انجام شده است. روش شناسی: برای پاسخ به سوال تحقیق، از هفت بازیکن باتجربه دارت خواسته شد 252 پرتاب دارت را در هفت فاصله از هدف که فاصله میانی آن، فاصله با تمرین انبوه بود، در سه ست انجام دهند. آنالیز فردی رگرسیون خطی عملکرد برای تعیین عملکرد پیش بینی شده انجام شد. یافته ها: نتایج نهایی نشان داد که در دو نمونه B و E که سطح تمرین کمتری نسبت به سایر نمونه ها داشتند، بین عملکرد واقعی و پیش بینی شده رگرسیون، اختلاف معناداری وجود داشت اما در سایر نمونه ها با میزان تجربه بیشتر، اختلاف معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که در صورت آنالیز فردی عملکرد افراد به جای آنالیز میانگین، مهارت های ویژه در سطح رفتاری متزلزل است. از طرف دیگر یافته ها از این فرضیه حمایت می کنند که سطح تجربه و تمرین، منجر به تعمیم پذیری خاصی از برنامه حرکتی تعمیم یافته می شود که با سطح تمرین و تکرار در یکی از اعضای طبقه مهارت، نسبت عکس دارد و البته در تضاد با یافته های مهارت های ویژه است. این یافته ها خطوط پژوهشی و کاربردی جالبی را برای پژوهش های آینده ترسیم می کند.

کلمات کلیدی