به منظور ارزیابی اثر کاربرد قارچ تریکودرما در شرایط تنش خشکی بر خصوصیات بیوشیمیایی و رنگیزه­های فتوسنتزی گیاه ریحان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اول آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل دوم تلقیح با قارچ تریکودرما در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح با قارچ تریکودرما ) بودند. نتایج نشان داد بیشترین وزن ‏تر و خشک برگ در تیمار آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی بدون کاربرد قارچ تریکودرما (شاهد) مشاهده شد. میزان وزن تر (69/17 درصد) و خشک ساقه (27/17 درصد)، کلروفیل a (66/0 درصد)، کلروفیل b (64/0 درصد)، کلروفیل کل (66/0 درصد) و محتوای نسبی آب برگ (37/1 درصد) در تیمار آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی همراه با کاربرد قارچ تریکودرما نسبت به شاهد افزایش یافت. میزان نشت الکترولیت (5/7 درصد) در تیمار آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی همراه با کاربرد قارچ تریکودرما نسبت به شاهد کاهش یافت. میزان کارتنوئید (74/31 درصد) پرولین (25/52 درصد)، فعالیت آنتی­اکسیدانتی (22/17 درصد) در تیمار آبیاری 50 درصد ظرفیت زراعی همراه با کاربرد قارچ تریکودرما بیشتر از شاهد مشاهده شد. بنا به نتایج بدست آمده، در شرایط سطوح مختلف آبیاری، کاربرد قارچ Trichoderma harzianum باعث افزایش پرولین، کربوهیدرات محلول، رنگیزه‌های فتوسنتزی و فعالیت آنتی‌اکسیدانتی ریحان شد.

کلمات کلیدی