سیل یکی از شایع‌ترین مخاطرات طبیعی در سراسر جهان است که باعث تخریب و خسارات زیادی به زندگی و اموال مردم می‌شود. بر اساس تحقیقات متعدد، در دهه‌های اخیر برای مدیریت، رواناب‌های ناشی از سیل، همچنین کاهش اثرات زیان‌بار سیل، پیش‌بینی و مدل‌سازی سطح آب اولین گام می‌باشد. در این تحقیق، با استفاده از داده‎‌‌های ایستگاه‌های آنی به‌پیش بینی و مدل‌سازی سطح آب در حوضه مورای – دارلینگ استرالیا پرداخته‌شده است که برای این منظور از مدلی مبتنی بر GoT استفاده‌شده است، این مدل ترکیبی از GIS و IoT می‌باشد. درواقع هدف از پژوهش حاضر کاربرد فناوری نوظهور GoT در استخراج روابط مکانی و زمانی سوابق تاریخی داده‌های ثبت‌شده توسط ایستگاه‌های آنی است؛ بنابراین بر پایه مدل استنتاجی حاصل از این داده‎‎ها به‌پیش بینی سطح تراز آب پرداخته شد. لازم به ذکر است تحلیل‌های انجام‌گرفته شامل 2 فاز عملیاتی می‌باشد که در فاز نخست به‌منظور جستجوی منطقه موردمطالعه و ایستگاه‌های آن، بعد از تهیه و آماده‌سازی لایه‌های اطلاعاتی موردنیاز از منابع اینترنتی، از ابزار تحلیلی GIS استفاده گردید. در فاز بعدی پس از دریافت مشاهدات سوابق تاریخی ایستگاه‌های آنی، آنالیزهای موردنظر به‌منظور کشف رابطه منطقی بینشان انجام شد. به‌منظور تعیین این رابطه، دو روش برای مدل‌سازی ارائه‌شده است که درروش اول بدون طبقه‌بندی داده صرفاً با توجه به رفتار مشاهدات روی نمودار، مدل‌سازی انجام شد و درروش دوم مشاهدات به کمک شاخص SPEI طبقه‌بندی شدند. چراکه در فرآیند مدل‌سازی مشخص گردید رفتار ایستگاه‌ها نسبت به هم در دوره‌های عادی، ترسالی و خشک‌سالی متفاوت است. سپس با توجه ضریب همبستگی، مجموعه داده‌هایی که قابلیت مدل‌سازی دارند انتخاب شدند و در مرحله بعد مدل خطی مطلوب بر آن‌ها برازش گردید. نتایج نشان می‌دهد مدل حاصل از روش دوم به‌مراتب بهتر از روش اول است چراکه علاوه بر پوشش حداکثری مشاهدات، ازنظر شاخص‌های آماری RMSE، R-Square شرایط مطلوب‌تری دارد. با توجه به نتایج حاصل از تحقیق در دوره‌های موسوم به خشک‌سالی ضریب همبستگی بسیار پایین برآورد شده است، لذا تعریف مدل در این بازه‌ها منطقی نیست. چراکه اساساً جریان پیوسته‌ای بین دو ایستگاه شناسایی نشده است و سوابق اقلیمی منطقه نیز گواهی بر این موضوع می‌باشد.

کلمات کلیدی