هدف: هدف این پژوهش بررسی راهبردهای یادگیری زبان دانشجویان کارشناسی رشته‌های زبان‌های خارجی دانشگاه فردوسی مشهد می‌باشد. همچنین در این پژوهش به بررسی متغیر‌هایی چون سن، معدل، رشته و تک زبانه/ آشنا با دو یا چند زبان پرداخته شد. روش: شرکت‌کنندگان در این پژوهش شامل دانشجویان سال دوم کارشناسی رشته‌های زبان‌های خارجی بودند. ابزار‌های پژوهش شامل مصاحبه گروهی و پرسشنامه آکسفورد(1990) می‌باشد. برای تحلیل فرضیه‌ها و پاسخ به سؤالات پژوهش از آزمون‌های آماری همبستگی و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که دانشجویان از بین راهبردها، بیشتر از راهبردهای فراشناختی استفاده می‌کنند. همچنین نتایج نشان داد که بین تمام راهبردهای یادگیری (به غیر از راهبردهای جبرانی) و معدل ارتباط مثبت معنی‌داری وجود دارد.تفاوت معناداری بین رشته‌های مختلف تحصیلی در استفاده از پنج راهبرد شناختی، جبرانی، فراشناختی، عاطفی و اجتماعی وجود داشت. در راهبردهای حافظه‌ای، جبرانی، فراشناختی و عاطفی تفاوت معناداری بین دانشجویان تک‌زبانه/آشنا با دو زبان/چند زبان وجود نداشت اما در راهبردهای شناختی و اجتماعی در این راهبردها تفاوت معناداری بین دانشجویان تک‌زبانه/آشنا با دو زبان/چند-زبان وجود داشت. نتیجه‌گیری: این پژوهش با بررسی راهبردهای یادگیری زبان در رشته‌های مختلف، تأثیر آموزش و به‌کارگیری راهبردها را در پیشرفت زبان‌آموزان مورد تأکید قرارداد. آگاهی زبان‌آموزان از راهبردهای یادگیری در استفاده از آن‌ها بسیار حائز اهمیت بود. انجام این قبیل پژوهش‌ها در زمینه راهبردهای یادگیری می‌تواند زمینه آشنایی زبان‌آموزان و حتی مدرسان را در رشته‌های مختلف با راهبردهای یادگیری فراهم سازد.

کلمات کلیدی