این آزمایش باهدف ارزیابی اثر سطوح مختلف گلایسینات روی بر عملکرد تولید مرغان تخم‌گذار در دوره دوم تولید با استفاده از تعداد 360 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه های‌لاین W-36 در سیکل دوم تخم‌گذاری (سن 117-105 هفتگی) انجام شد. آزمایش در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی شامل افزودن سطوح صفر، 30، 60، 90، 120 و 150 میلی‌گرم در کیلوگرم روی به فرم کیلات گلایسینات به جیره بر پایه ذرت-کنجاله سویا با پنج تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. عملکرد تولیدی مرغان تخم‌گذار شامل درصد تخم‌گذاری، میانگین وزن تخم‌مرغ، گرم تخم‌مرغ تولیدی روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. با افزایش سطح روی جیره، میزان مصرف خوراک روزانه و میانگین وزن تخم‌مرغ تولیدی به‌صورت معادله درجه‌دو تغییر یافت. پرندگان تغذیه‌شده با جیره حاوی 60 میلی‌گرم در کیلوگرم روی بالاترین میانگین وزن تخم و پایین‌ترین ضریب تبدیل غذایی را داشتند. افزودن سطح روی جیره به 150 میلی گرم در کیلو گرم باعث کاهش معنی دار درصد تخم‌گذار (P<0.01) و گرم تخم‌مرغ تولیدی روزانه (P<0.01) شد. به‌طورکلی نتایج این آزمایش نشان داد، افزودن 60 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره روی به فرم کیلات گلاسینات باعث بهبود عملکرد تولید تخم در دوره دوم تخم‌گذاری می‌شود.

کلمات کلیدی