در جهان امروز، کسب شخصیت اجتماعی وابسته به مشارکت و خارج شدن از دایره‌ی فعالیت های شخصی در جهت توسعه امری ضروری است. از این روست که مشارکت زنان به عنوان بخش مهمی از نیروی توسعه و نابرابری جنسیتی به عنوان یکی از مهم ترین مسائل و مشکلات جامعه شناخته شده است. زنان روستایی به عنوان عناصر تاثیرگذار فضاهای روستایی، به علت ناآگاهی از حقوق خود تا حد زیادی در معرض این تبعیض قرار دارند. از این رو، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات تبعیض جنسیتی بر میزان مشارکت پذیری زنان روستایی می‌باشد. روش شناسی تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده که به صورت کتابخانه‌ای و میدانی انجام شده است. از روش پیمایشی در قالب 116 پرسشنامه خانوار، به بررسی افراد نمونه در 10 روستا از دهستان‌های رادکان و گلمکان شهرستان چناران پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان داده که بر اساس آزمونt، بیشترین اثر تبعیض جنسیتی بر کاهش میزان مشارکت اقتصادی زنان روستایی با میانگین رتبه ای53/3 می باشد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون نشان دهنده اهمیت نسبی تبعیض جنسیتی بر مشارکت پذیری زنان می‌باشد. از این رو می‌توان گفت از آن‌جایی که زنان روستایی در زمینه اقتصاد روستا مشارکت زیادی دارند و در زمینه های دامداری، کشاورزی، باغداری و... همپای مردان کار می کنند با این حال در زمینه اقتصادی بیشترین تبعیض را به خود اختصاص داده اند؛ زیرا با وجود مشارکت فراوان در این زمینه از امکانات و مزایای اقتصادی بهره چندانی نمی برند.

کلمات کلیدی