معرّفی دقیق یک فرهنگ لغت از طریق پرداختن به ساختارهای آن صورت می‌گیرد. ما در این پژوهش به ساختار فرهنگ بهار عجم نوشتۀ لاله تیک‌چند در سه بخش نحوۀ چینش مدخل‌، روش‌های تعریف و روش‌های تلفّظی پرداخته‌ایم. پس از مطالعۀ کامل و دقیق این فرهنگ، در بخش نخست با ارائۀ آمار، نمودار و شواهد نشان داده‌ایم که مؤلّف در این فرهنگِ نوزده هزار و هفتصد و بیست و نه مدخلی پس از آوردن واژه، مشتقات آن را می‌آورد و به سه روش تنظیم بر اساس یک واحد معنایی، تنظیم بر اساس دو واحد واژگانی/ معنایی و تنظیم بر اساس چند واحد واژگانی/ معنایی، مدخل‌بندی می‌کند. در بخش دوم نشان داده‌ایم که از میان بیست و شش روش تعریف در این فرهنگ، بیشترین تعریف به «معروف» اختصاص یافته که نشان از حضور مدخل‌های فرهنگ‌های دیگر در این کتاب است و کمترین آن مربوط به «مشهور» است که حاکی از بی‌نیازی فرهنگ‌‌نویس از آوردن این نوع مدخل‌هاست. در بخش سوم نیز پس از بررسی سیر تطوّر روش‌های تلفّظی در فرهنگ‌های فارسی پیش از بهار عجم، روش‌های تلفّظی این فرهنگ را ـ که شامل سه روش است ـ با ذکر نمونه آورده‌ایم.

کلمات کلیدی