همواره پیرامون استفاده از آب برگشتی در مزارع برای پرورش بچه ماهی بویژه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان، نگرانیهایی وجود داشته است. هدف از این مطالعه، مقایسه زنده مانی و فاکتورهای بیوشیمیایی خون بچه ماهی انگشت قد قزل آلا در سه پروتکل مختلف برگشت آب (سه سیستم بازگردشی نسبی با کاهش %50 و %66 و 75% آب تازه ورودی و جایگزینی آن با آب برگشتی) و سیستم باز می باشد. به این منظور، بچه ماهی قزل آلا (با میانگین وزنی 0.5 ± 10 گرم) با تراکم نگهداری Kg/m3 5 و تراکم بارگذاری L/min/Kgfish 1 مورد مطالعه قرار گرفت. طی دوره یکماهه، اختلاف معنی داری در مرگ و میر بین تیمارهای آزمایشی مشاهده شد و بیشترین میزان بازماندگی در سیستم باز و 50% بازگردش بود. برگشت آب تغییرات معنی داری را در گلوکز بچه ماهیان موجب نشد. اما، مقادیر کورتیزول در تیمار 75% بازگردش، افزایش معنی داری را نسبت به سایر تیمارها نشان داد. بعلاوه، نتایج حاصله، بیانگر عدم مشاهده اختلاف معنی دار در پروتئین کل، تریگلیسرید و کلسترول پلاسمای بچه ماهیان با توجه به پروتکل برگشت آب بود. نظر به حساسیت بالای بچه ماهیان قزل آلا، استفاده از پروتکل برگشت آب 75% با توجه به نوع سیستم تصفیه طراحی شده در این مطالعه، مطلوب به نظر نمی رسد.

کلمات کلیدی