منطقه مورد مطالعه از نظر ریخت ساختاری در پهنه ساختاری ایران مرکزی،در شمال خاوری ریزپهنه ساختاری بلوک یزد بین دو گسل فعال دهشیر (در جنوب و جنوب غرب) و پشت بادام (در حاشیه شمال شرق منطقه) واقع شده است. واحدهای سنگی رخنمون یافته در منطقه مورد مطالعه پالئوزوئیک، مزوزئیک و سنوزئیک است.سازندهای پالئوزوئیک تنها تنها در بخشی از منطقه رخنمون یافته دارند. اکثریت رخنمون های سنگی موجود در منطقه مربوط به واحدهای سنگی مزوزوئیک(سازندهای نایبند و شمشک) هستند. واحدهای سنوزئویک در منطقه شامل کنگلومرا وسنگ آهک است از نظر ساختاری شامل دو گسل امتداد لغو اصلی انار و خرانق با مولفه راست لغز می باشد. گسل انار با روند شمال شمال غرب و جنوب جنوب شرق و شیب نزدیک به قائم با طول باغل بر ۱۰۰ کیلومتر با چندین انشعاب با فاصله نزدیک سرتاسر رشته کوه خرانق را برش داده است. گسل خرانق با روند شمالی جنوبی با طول معادل ۶۲ کیلومتر در شرق منطقه کوهستانی خرانق قرار گرفته است. ۹۶ صفحه گسلی در واحدهای سنگی دونین، تریاسیک - ژوراسیک و کرتاسه در طول بخش شمالی امتداد زون گسلی اناردر منطقه کوهستانی خرانق اندازه گسری شد. گسل های منطقه در دو گروه امتداد لغز ورانندگی قرار می گیرد. گروه اول شامل گسل های اصلی با روند N۱۵-۳۰ وشیب نزدیکبه قائم روندی تقریبا مشابه با گسل انار را دارند. گروه دوم راندگی هایی با روند N۷۵-۹۵ عمود بر زون گسلی اناراست. تکوین ساختاری منطقه کوهستانی خرانق در دومرحله انجام شده است. مرحله اول جهت گیری تنش فشاری به صورت عمود بر گسل انار بوده است که سبب تشکیل راندگی ها شده است مرحله دوم دگرریختی به صورت برش ساده بوده است که سبب تشکیل گسل های امتداد لغز وشکستگی های کششی شده است.

کلمات کلیدی