آنغوزه به‌عنوان یکی از مهمترین گیاهان خودروی مرتعی در منطقه شمال‌شرق ایران، اهمیت زیادی در حفاظت خاک و اقتصاد بهره‌برداران مراتع دارد. باوجوداین بهره‌برداری نادرست و تخریب زیستگاه‌های آن ازجمله عوامل تهدید کننده‌ این سرمایه‌ طبیعی است. این پژوهش به‌منظور شناسایی رویشگاه‌های بالقوه این گونه در دو استان خراسان رضوی و خراسان شمالی که می‌تواند گامی برای تسهیل و توسعه‌ عملیات بازکاشت و احیاء این گونه به حساب آید، انجام شد. داده‌های مکانی حضور این گونه با اندازه پیکسل ۱۱۰۰*۱۱۰۰ متر به‌عنوان مکان‌های مناسب بالفعل برای رویش آن و لایه‌های اطلاعات محیطی از قبیل اقلیم، خاک، زمین‌شناسی و فیزیوگرافی به‌عنوان متغیرهای پیش‌بینی مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا در نرم‌افزار بیومپر نسخه 4 همبستگی متغیرهای پیش‌بینی بررسی و متغیرهای مستقل انتخاب شدند. سپس نقشه‌ رویشگاه بالقوه حاصل از مدل پراکنش گونه با استفاده از نرم‌افزار 3.3Maxent ایجاد شد. نتایج نشان داد که مدل استفاده شده از دقت مناسب برخوردار بوده و به‌مقدار AUC برابر 97/0 دست یافته است. از نظر میزان اهمیت، بررسی متغیرهای ورودی به مدل با استفاده از آزمون جک‌نایف، نشان داد که به‌ترتیب اجزاء واحد اراضی، دمای فصلی، سازند زمین‌شناسی، شیب غالب اراضی، ارتفاع زیستگاه و متوسط روزانه دما در مناسب بودن رویشگاه بالقوه‌ گونه‌ آنغوزه در سطح منطقه مورد مطالعه بیشترین اهمیت را داشتند. نتایج این مطالعه می‌تواند در شناخت نیازهای اکولوژیک گونه مورد بررسی و توسعه و احیاء رویشگاه‌های آن به‌کار رود.

کلمات کلیدی