امروزه یکی از مهم ترین بحث ها در پایداری جوامع در برابر مخاطرات طبیعی میزان تاب آوری آنها می باشد. تاب آوری به معنی انعطاف پذیری و مقاومت در برابر حوادث است به طوری که جوامع روستایی و شهری کمترین آسیب را در هنگام وقوع مخاطراتی همچون سیل متحمل شوند و بتوانند به حالت اولیه و قبل از وقوع برگردند. در این پژوهش با توجه به اینکه اکثر منازل مسکونی روستای زشک دارای بافتی نسبتا قدیمی و چوبی هستند تاب آوری کالبدی روستا که در معرض سیل هم قرار دارد مورد بررسی قرار گرفت تا وضعیت تاب آوری کالبدی روستا و تاثیر آن بر میزان مقاومت و پایداری خانه های مسکونی مشخص شود. این پژوهش ماهیت توصیفی و تحلیلی دارد و جامعه آماری آن 102 نفر از ساکنان منطقه مورد مطالعه می باشند. برای تجزیه و تحلیل پاسخ ها و یافته های حاصل از پرسشنامه ها از نرم افزار های Excel وSpss استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهدکه در بین مولفه های مورد بررسی، مولفه برخورداری از بیمه مسکن با کمترین میزان میانگین در وضعیت نامناسبی قرار دارد. همچنین مولفه های دیگر همچون (عایق کاری بدنه ساختمان، رعایت اصول ساخت و ساز بنیاد مسکن، قرار گرفتن منزل مسکونی روی سکوی بتنی و معماری متناسب با مناطق سیل خیز) با میانگین های 5/2، 54/2، 55/2 و63/2 نیز بعد از گویه برخورداری از بیمه مسکن از کمترین مقدار میانگین برخوردار هستند. بنابراین جهت کاهش خسارات سیلاب توجه به این نکات و به ویژه تقویت ساخت و ساز های مقاوم و مناسب با اصول ساخت و ساز مسکن می تواند تاب آوری کالبدی را افزایش دهد.

کلمات کلیدی