هیداتیدوزیس یکی از مهمترین بیماری های انگلی مشترک انسان و دام می باشد. داروهای مختلفی جهت درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به عوارض جانبی درمان های دارویی، تلاش جهت دست یابی به داروهای جایگزین موثر و کم عارضه تر وجود دارد. در مطالعه حاضر اثر کورکومین به عنوان ماده موثره گیاه زردچوبه بر روی پروتواسکولکس‌های کیست هیداتید در شرایط برون‌تنی انجام گرفت. به منظور انجام این تحقیق کبدهای گوسفندی آلوده به کیست هیداتید از کشتارگاه صنعتی جمع آوری شد، پروتواسکولکس‌های درون کیست جمع آوری گردید و درصدزنده مانی (Viability) آنها توسط رنگ حیاتی ائوزین بررسی شد. جهت انجام مطالعه غلظت‌های مختلف کورکومین (40، 80، 160 و320 میکرو مول) در کنار گروه کنترل مثبت (ساولون) و کنترل منفی (نرمال سالین) در مدت‌زمان‌های 30، 60، 120، 240 و 480 دقیقه بر روی پروتواسکولکس هایی با درصد زنده‌مانی 90% در گرمخانه 37 درجه سانتی گراد اثر داده شدند. سپس رنگ‌آمیزی حیاتی انجام و توسط دوربین مجهز به نرم‌افزار Tcaptureعکس‌برداری انجام گردید، درنهایت درصد زنده و مرده بودن پروتواسکولکس ها محاسبه گردید. اثر کشندگی غلظت‌های 160و 320 میکرومول کورکومین در زمان یک ساعت پس از مواجهه در مقایسه با گروه کنترل منفی معنی دار بود. لذا کورکومین در شکل مورد استفاده فقط در دوزهای بالا اثر پروتواسکولکس‌کشی از خود نشان داد. هر چند ممکن است در تحقیقات آینده با انجام تغییراتی در شکل کورکومین یا همراه کردن آن با موادی که سبب افزایش قدرت نفوذ و جذب آن شود بتوان اثرات ضد پروتواسکولکس آن را افزایش داد.

کلمات کلیدی